• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ساعدة بن جؤیه هذلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوعبداللّه ساعدة بن جُؤَیه هذلی (زنده در آغاز اسلام)، از شاعران عصر جاهلی و صدر اسلام بود. او اسلام آورده ولی در مورد صحابی‌ بودنش اختلاف است.



ابوعبداللّه ساعدة بن جُؤَیه هذلی، از طایفه بنی کعب بن کاهل بن حرث بن سعد هذلی بود. دوران جاهلیت و اسلام را درک کرد و از شاعران مسلمان جاهلی به شمار آمد. در این که او به اسلام تشرف یافت بحثی نیست، اما صحابی بودنش مورد بحث و انکار است.
اشعارش به دور از ذهن، مشتمل بر معانی پیچیده بود و از جذبه لازم و بایسته برخوردار نبود. او را صاحب دیوان شعری دانسته‌اند که آن‌را ابوذؤیب هذلی روایت،
[۶] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۲۶۲.
و یوسف هل با دیوان دیگر شاعران هذلی به زبان آلمانی ترجمه و منتشر کرده است.
[۸] کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۸۴.

تاریخ وفات او چون تاریخ ولادتش روشن نگردید و تنها می‌توان گفت که حدود سال‌های آغاز بعثت حیات داشته است، اما زنده بودنش پس از هجرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روشن نیست.


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۰] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۲۸، ص۱۳۹.



۱. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۷۰.    
۲. بکری، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۱۱۵.    
۳. ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۳، ص۶.    
۴. ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۲، ص۵۶۶.    
۵. بغدادی، عبدالقادر، خزانة الادب، ج۳، ص۸۶.    
۶. سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۲۶۲.
۷. ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الشعر و الشعراء، ج۲، ص۶۳۹.    
۸. کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۸۴.
۹. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۵، ص۴۹.    
۱۰. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۲۸، ص۱۳۹.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۵۳، برگرفته از مقاله «ابوعبداللّه ساعدة بن جُؤَیه هذلی».







جعبه ابزار