سابِحات (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سابِحات: (وَالسَّابِحاتِ سَبْحاً)«سابِحات» از مادّه «
سبح» (بر وزن سطح) به معناى حركت سريع در آب يا در هوا است.
لذا، در مورد شنا كردن در آب و يا حركت سريع اسب، و با سرعت به دنبال كارى رفتن گفته مىشود.
(وَ السَّابِحاتِ سَبْحاً) (و سوگند به
فرشتگانی كه در اجراى فرمان الهى با سرعت حركت مىكنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: در معناى اين جمله أقوالى است: بعضى گفتهاند: ملائكهاند، كه ارواح را قبض نموده روح
مؤمن را به سرعت به سوى
بهشت، و روح
کافر را به سوى آتش مىبرند، چون كلمه
سبح به معناى سرعت در حركت است، هم چنان كه به اسب وقتى به سرعت مىدود
سابح مىگويند.
بعضى ديگر گفتهاند: منظور تنها آن فرشتگانى هستند كه ارواح مؤمنين را قبض نموده و به ملايمت و مدارا از بدنها بيرون كشيده، رهايشان مىكنند تا استراحت كنند، مثل كسى كه چيزى را در آب شنا مىدهد بعد كنارش مىگذارد، ملائكه هم يک عمر جان را در بدن شنا مىدهند و بعد از مرگ رهايش مىكنند تا به استراحت بپردازد. بعضى گفتهاند: فرشتگانيند كه به سرعت از آسمان نازل مىشوند.
بعضى گفتهاند: ستارگانى هستند كه به حكم آيه:(
(كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ)) هر يک در مدار خود شناورند.
بعضى ديگر گفتهاند: مراد اسبان مجاهدين است، كه در ميدان جنگ مىدوند. بعضى هم آن را عبارت دانستهاند از مرگها كه در نفوس جانداران شناورند. بعضى عبارت دانستهاند از: كشتىهاى شناور در درياها و بعضى گفتهاند: ابرها هستند. و بعضى گفتهاند: حيوانات دريايند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «سابِحات»، ص۲۷۸.