حضرت علی (علیه‌السلام) آن‌گاه كه شنيد بنی‌امیّه او را به خون عثمان متهم مى‌كنند فرمود: «أَوَلَمْ يَنْهَ بَنِي أُمَيَّةَ عِلْمُهَا بِي عَنْ قَرْفي أَوَمَا وَزَعَ الْجُهَّالُ سَابِقَتِي عَنْ تُهَمَتِي»
قرن: (بر وزن عقل) به معنای عيب گرفتن و وزع: به معنای كفّ و بازدارى است يعنى «آيا بنى‌اميّه را دانستن حال من از عيب گرفتن بر من نهى نكرد، آيا جاهلان را سابقه حال من از تهمت زدن بر من باز نداشت.»
