|
| ||||||||||||||||||||||
ساباط به معنای محل گذر، محلی بوده که طبق جریانی امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) فرموده از آن گذر برای زیارت امیرالمومنین (علیه‌السّلام) عبور می‌کرده، لذا آنجا زیارتگاه مردم نجف قرار گرفته بود، که بعد از توسعه حرم امام علی (علیه‌السّلام)، در محدوده صحن شریف قرار گرفته و امروزه نشانی از آن باقی نمانده است. سیدبهاءالدین حسینی نیلی، از علمای قرن هشتم هجری، نقل کرده است که در سال ۷۲۰ ه. ق، حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) شبی به خانه یکی از شیعیان که فلج بود، آمد و او را شفا داد و سپس او را به یک ساباط (گذر) برد که متصل به دیوار حرم امام علی (علیه‌السّلام) بود و به او گفت: «این ساباط، محل رفت‌وآمد من برای زیارت جدم امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) است، پس هر شب آن را ببند» از آن زمان، این ساباط به زیارتگاه مردم نجف تبدیل شد و هرکس برای آنجا نذری می‌کرد، حاجتش برآورده می‌شد. با توجه به توسعه‌های مکرر آستان مقدس پس از تاریخ گفته شده، این ساباط به احتمال زیاد در محدوده صحن شریف قرار گرفته و امروزه نشانی از آن باقی نمانده است.
زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، مقاله «ساباط (گذر) امام زمان (عج)»، ج۱، ص۵۲. رده‌های این صفحه : حرم امام علی | مکان‌های منسوب به امام مهدی
|
||||||||||||||||||||||
