سائبه در جاهلیت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از بدعتهای زمان
جاهلیت که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، مربوط به شتر سائبه است.
احكام ويژه- آزادسازى- شتر سائبه از بدعتهاى جاهلى:
«ما جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحيرَةٍ ولا سابَةٍ ولا وصيلَةٍ ولا حامٍ ولكِنَّ الَّذينَ كَفَروا يَفتَرونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ واكثَرُهُم لا يَعقِلون؛
خداوند هيچگونه
بحیره و سائبه و
وصیله و
حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى كه در زمان جاهليّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مىدانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد.) ولى كسانى كه
کافر شدند، بر خدا
دروغ مىبندند؛ و بيشتر آنها درک نمىكنند.»
«سائبه» به شترى گفته مىشود كه ده شكم ماده زاييده باشد.
جعل نشدن هيچ
حکم خاصّى براى شتر سائبه از سوى خداوند:
«ما جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحيرَةٍ ولا سابَةٍ ولا وصيلَةٍ ولا حامٍ ولكِنَّ الَّذينَ كَفَروا يَفتَرونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ واكثَرُهُم لا يَعقِلون • واذا قيلَ لَهُم تَعالَوا الى ما انزَلَ اللَّهُ والَى الرَّسولِ قالوا حَسبُنا ما وجَدنا عَلَيهِ ءَاباءَنا او لَو كانَ ءَاباؤُهُم لا يَعلَمونَ شيًا ولا يَهتَدون؛
خداوند هيچگونه بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى كه در زمان جاهليّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مىدانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد.) ولى كسانى كه كافر شدند، بر خدا دروغ مىبندند؛ و بيشتر آنها درک نمىكنند. هنگامى كه به آنها گفته شود: به سوى آنچه خدا نازل كرده، و به سوى پيامبر بياييد.، مىگويند: آنچه پدران خود را بر آن يافتهايم، ما را بس است.؛ آيا اگر پدران آنها چيزى نمى دانستند، و
هدایت نيافته بودند (باز هم بايد از آنها پيروى كنند)؟!
علت
احکام جاهلی برای شتر سائبه عبارت است از:
آگاهى اندک
کافران جاهلى به
بدعت بودن
احكام مربوط به شتر سائبه:
«ما جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحيرَةٍ ولا سابَةٍ ولا وصيلَةٍ ولا حامٍ ولكِنَّ الَّذينَ كَفَروا يَفتَرونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ واكثَرُهُم لا يَعقِلون؛
خداوند هيچگونه بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى كه در زمان جاهليّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مىدانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد.) ولى كسانى كه كافر شدند، بر خدا دروغ مىبندند؛ و بيشتر آنها درک نمىكنند.»
جهل، عامل افتراى
احكام ويژه شتر سائبه از سوى
مشرکان جاهلى:
«ما جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحيرَةٍ ولا سابَةٍ ولا وصيلَةٍ ولا حامٍ ولكِنَّ الَّذينَ كَفَروا يَفتَرونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ واكثَرُهُم لا يَعقِلون؛
خداوند هيچگونه بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى كه در زمان جاهليّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مىدانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد.) ولى كسانى كه كافر شدند، بر خدا دروغ مىبندند؛ و بيشتر آنها درك نمىكنند.»
پندار
اکثریّت مشركان جاهلى از الهى بودن
احكام شتر سائبه:
«ما جَعَلَ اللَّهُ مِن بَحيرَةٍ ولا سابَةٍ ولا وصيلَةٍ ولا حامٍ ولكِنَّ الَّذينَ كَفَروا يَفتَرونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ واكثَرُهُم لا يَعقِلون • واذا قيلَ لَهُم تَعالَوا الى ما انزَلَ اللَّهُ والَى الرَّسولِ قالوا حَسبُنا ما وجَدنا عَلَيهِ ءَاباءَنا او لَو كانَ ءَاباؤُهُم لا يَعلَمونَ شيًا ولا يَهتَدون؛
خداوند هيچگونه بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى كه در زمان جاهليّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مىدانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد.) ولى كسانى كه كافر شدند، بر خدا دروغ مىبندند؛ و بيشتر آنها درک نمىكنند. هنگامى كه به آنها گفته شود: به سوى آنچه خدا نازل كرده، و به سوى
پیامبر بياييد.، مىگويند: آنچه پدران خود را بر آن يافتهايم، ما را بس است.؛ آيا اگر پدران آنها چيزى نمىدانستند، و هدايت نيافته بودند (باز هم بايد از آنها پيروى كنند)؟!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۴۵۰، برگرفته از مقاله «حام در جاهلیت».