زیانکاری امتهای پیشین (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق
خاسران که در
آیات قرآن به آنها اشاره شده،
امت
های پیشین هستند.
عذاب و هلاكت امّتهاى
پيشين، به علّت
خسران آنان:
۱. «... وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ ... إِنَّهُمْ كانُوا
خاسِرِينَ؛
... و فرمان الهى درباره آنان تحقّق يافت و به
سرنوشت اقوام
گمراهی كه قبل از آنها بودند گرفتار شدند...؛ به يقين آنها زيانكار بودند.» «إنّهم كانوا
خاسرين» علّت ثبوت عذاب براى آنان است.
۲. «أُولئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ ... إِنَّهُمْ كانُوا
خاسِرِينَ؛
آنها كسانى هستند كه فرمان عذاب درباره آنان همراه اقوام كافرى كه
پيش از آنان بودند تحقّق يافته ...، به يقين آنان زيانكار بودند.»
۳. «وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ ... وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً • ... وَ كانَ عاقِبَةُ أَمْرِها
خُسْراً؛
چه بسيار شهرها و آباديها كه ... به مجازات بىسابقهاى گرفتار ساختيم! آنها كيفر كار خود را چشيدند؛ و عاقبت كارشان
خسران بود.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۵۲۰، برگرفته از مقاله «مصادیق خاسران (امتهای پیشین)».