زیادة‌الله بن عبدالله اغلبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زیادة‌الله بن عبدالله اغلبی، آخرین امیر
سلسله اغلبیان در
قرن سوم قمری در
آفریقا بود.
ابومضر، زیادة الله سوم، فرزند ابوالعباس
عبدالله بن
ابراهیم بن
احمد اغلبی، واپسین حکمران سلسله اغلبیان بود. سه تن از خادمانش را برای کشتن پدرش ابوالعباس راهی کرد و پس از کشته شدن پدر، به جایش نشست و فرمان داد آن سه را کشتند و جسدشان را بر دروازه
قیروان به‌دار آویختند.
زیادة الله به کامرانی، شادخواری،
هوس‌رانی و همنشینی با ندیمان و دلقکان پرداخت و از پرداختن به کشورداری و رعیت‌نوازی روی گرداند. در این دوران، قدرت
ابوعبدالله شیعی (که داعی
عبیدالله مهدی بود) رو به فزونی گذاشت. ابوعبدالله در راس سپاهی از
قبیله کتامه به‌سوی زیادة الله تاخت و در نبردی در سال ۲۹۶ق بر او پیروز شد و شهر «اربس» (پایگاه و پناهگاه زیادة الله) را تصرف کرد. زیادة الله از «اربس» خارج شد و راه قیروان را پیش گرفت. در آن شهر، هرچه می‌توانست از مال و کالا با خود برداشت و متوجه شهر «رقاده» شد که جدش ابراهیم بن احمد آن را بنا نهاده بود شد. هنگامی که سپاهیان ابوعبدالله شیعی او را تعقیب کردند، به
مصر گریخت و در آن‌جا درگذشت.
او واپسین امیر سلسله اغلبیان در افریقیه بود و عبیدالله مهدی نخستین فرمانروای شیعیان
اسماعیلی فاطمی، جای او را در آن‌جا گرفت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۷۱.
