زیاد بن مروان قندی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی، از اصحاب
و راویان
امام صادق و امام کاظم (علیهما
السّلام)
و از محدثان
واقفیمذهب در عصر
امام رضا (علیهالسّلام) بود.
ابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی، از اصحاب امام صادق
و امام کاظم (علیهما
السّلام)
بود.
نجاشی مینویسد: قندی از موالیان
بنیهاشم بود
و از آن دو امام بزرگوار حدیث نقل کرده است.
راویانی چون
ابنابیعمیر،
یعقوب بن یزید و محمد بن اسماعیل زعفرانی از او حدیث نقل کردهاند.
عدهای از رجال شناسان زیاد بن مروان را از ارکان گروه واقفی
و محدثی ضعیف
و مردودالروایه
خواندهاند. طبق گزارش
کشّی، او از قوّامان
و نمایندگان مالی امام کاظم (علیه
السّلام) بود. پس از شهادت آن حضرت مبلغ هفتاد هزار دینار از اموال امام نزد وی ماند، از اینرو زیاد
امامت امام رضا (علیه
السّلام) را نپذیرفت
و درصدد تطمیع
و تهدید
یونس بن عبدالرحمان، مدافع امامت امام رضا (علیه
السّلام) برآمد.
با این همه، گروهی از دانشمندان
علم حدیث و رجال، زیاد را اهل ورع،
عالم،
فقیه،
ثقه و صحابی خاص امام کاظم (علیه
السّلام)
شمردهاند.
کتاب الحدیث
و اصل اثر زیاد بن مروان است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر
مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ
و معارف
اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان
اسلامی، ج۱، ص۳۴۹، برگرفته از مقاله «ابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی».