زیاد بن صالح حارثی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زیاد بن صالح حارثی، از داعیان
عباسیان و از کارگزاران
ابومسلم خراسانی بود که پس از مدتی علیه ابومسلم شورش نمود و سرانجام به
سال ۱۳۵ ق کشته شد.
زیاد بن صالح حارثی
خزاعی، فرماندهی شجاع و دلیر از دعوتگران عباسیان و از کارگزاران ابومسلم خراسانی بود. ابومسلم برای سرکوبی شورش‌های
خراسان و ماوراءالنهر، از وی یاری می‌طلبید. او شورش «
شریک» را در
سال ۱۳۳ ق سرکوب و وی را در جنگ کشته و حرکت‌های انقلابی و شورشی در
ماوراءالنهر را خاموش کرد، و حیطه اقتدار حکومت عباسی را گسترش داد. در سال ۱۳۵ ق در
بلخ علیه ابومسلم قیام کرد و گفت: «ما با ابومسلم برای برپایی
عدل و زنده کردن سنّت‌های (اسلامی)
بیعت کردیم در حالی که او انسانی ظالم و ستمگر است و روش جبّاران و ستمگران را پیشه خود ساخته و فردی سرکش است که قلب مردم خراسان را جریحه دار کرده است». ابومسلم از
مرو به قصد جنگ با وی و سرکوبی شورش او روانه شد.
زیاد به یکی از بزرگان پناه برد؛ اما وی به او حمله کرد و او را کشت و سرش را برای ابومسلم فرستاد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۴۶.
