زکریا بن آدم اشعری قمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابویحیی زکریا بن آدم اشعری قمی، از اصحاب
امام صادق،
امام کاظم،
امام رضا و
امام جواد (علیهم
السّلام) و از محدثان موثق و فقیهان
شیعه در عصر
امام جواد (
علیه
السّلام) بود.
ابویحیی زکریا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعری قمی، از اصحاب
امام صادق،
امام رضا و
امام جواد (علیهم
السّلام) به حساب میآمد
و برخی او را از صحابه
امام کاظم (
علیه
السّلام) نیز شمردهاند.
وی از
امام کاظم و
امام رضا (علیهما
السّلام)،
داود بن کثیر رقّی و کاهلی روایت نقل کرده و افرادی چون
احمد بن حمزه،
اسماعیل بن مهران،
محمد بن خالد برقی و
محمد بن حمزه از او روایت کردهاند.
او محدثی
ثقه، عظیمالقدر، جلیل
و
فقیه بود و
امام رضا (
علیه
السّلام) به او عنایتی خاص داشت
و آن زمان که به حضرت عرض کرد: چون سفیهان در
اهلبیت من بسیارند میخواهم از بین آنان خارج شوم، حضرت فرمود: این کار را مکن، چون همانطور که به جهت ابیالحسن کاظم (
علیه
السّلام) از اهل
بغداد بلا و گرفتاری دفع شده، با وجود تو نیز از اهلبیت تو دفع میشوند.
همچنین
امام در پاسخ یکی از
شیعیان که پرسید: معالم دین را از چه کسی بیاموزم، فرمود: از زکریا بن آدم قمی که امین بر
دین و
دنیا میباشد.
همچنین در یکی از سالها در
سفر حج، از
مدینه تا
مکه همراه
امام رضا (
علیه
السّلام) بود.
زکریا بن آدم در زمام
امام جواد (
علیه
السّلام) درگذشت که حضرت در نوشتهای از او تمجید کرد و از
خداوند برایش طلب رحمت نمود.
قبر وی در
شیخان قم مورد توجه محبان اهلبیت است.
کتاب مسائله للرضا (
علیه
السّلام)
و کتاب الحدیث از آثار زکریا بن آدم است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف
اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان
اسلامی، ج۱، ص۳۴۲، برگرفته از مقاله «ابویحیی زکریا بن آدم اشعری».