زکریا بن آدم اشعری قمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابویحیی زکریا بن آدم اشعری قمی، از اصحاب
امام صادق،
امام کاظم،
امام رضا و
امام جواد (علیهم‌السّلام) و از محدثان موثق و فقیهان
شیعه در عصر امام جواد (علیه‌السّلام) بود.
ابویحیی زکریا
بن آدم بن عبدالله
بن سعد
اشعری قمی، از اصحاب امام صادق، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السّلام) به حساب می‌آمد
و برخی او را از صحابه امام کاظم (علیه‌السّلام) نیز شمرده‌اند.
وی از امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام)،
داود بن کثیر رقّی و کاهلی روایت نقل کرده و افرادی چون
احمد بن حمزه،
اسماعیل بن مهران،
محمد بن خالد برقی و
محمد بن حمزه از او روایت کرده‌اند.
او محدثی
ثقه، عظیم‌القدر، جلیل
و
فقیه بود و امام رضا (علیه‌السّلام) به او عنایتی خاص داشت
و آن زمان که به حضرت عرض کرد: چون سفیهان در
اهل‌بیت من بسیارند می‌خواهم از بین آنان خارج شوم، حضرت فرمود: این کار را مکن، چون همان‌طور که به جهت ابی‌الحسن کاظم (علیه‌السّلام) از اهل
بغداد بلا و گرفتاری دفع شده، با وجود تو نیز از اهل‌بیت تو دفع می‌شوند.
همچنین امام در پاسخ یکی از
شیعیان که پرسید: معالم دین را از چه کسی بیاموزم، فرمود: از زکریا
بن آدم قمی که امین بر
دین و
دنیا می‌باشد.
همچنین در یکی از سال‌ها در
سفر حج، از
مدینه تا
مکه همراه امام رضا (علیه‌السّلام) بود.
زکریا
بن آدم در زمام امام جواد (علیه‌السّلام) درگذشت که حضرت در نوشته‌ای از او تمجید کرد و از
خداوند برایش طلب رحمت نمود.
قبر وی در
شیخان قم مورد توجه محبان اهل‌بیت است.
کتاب مسائله للرضا (علیه‌السّلام)
و کتاب الحدیث از آثار زکریا
بن آدم است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۲، برگرفته از مقاله «ابویحیی زکریا
بن آدم اشعری».
