زکار بن حسن دینوری واسطی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زکار بن حسن (یحیی) دینوری واسطی، از محدثان
شیعه در
قرن سوم هجری قمری بوده و بنا به نقل
شیخ طوسی از اصحاب
امام صادق (علیهالسّلام) بود.
زکار بن حسن (یحیی) دینوری واسطی،
نجاشی از این شخص با عنوان زکار بن حسن دینوری، و شیخ طوسی در دو کتاب الفهرست و رجال خود از او با عنوان زکار بن یحیی واسطی یاد کرده است. مرحوم
خوئی دلایلی بر اتحاد این دو نام ذکر کرده است.
شیخ طوسی نام وی را در ذیل اصحاب امام صادق (علیهالسّلام) آورده
و نجاشی میگوید: او از بزرگان
امامیه و موثق بود.
با آنکه تاریخ مرگ وی مشخص نیست، لیکن میتوان با توجه به وفات
ابنبابویه و
حمید بن زیاد، زکار را از رجال قرن سوم دانست.
ابنبابویه (م ۳۲۹ هـ) به واسطه
حسن بن
علی بن حسین دینوری کتاب الفضائل زکار را روایت کرده است.
همچنین وی اصلی از اصول حدیث را دارا بوده که حمید بن زیاد (م ۳۱۰ هـ) به واسطه
قاسم بن اسماعیل آنرا روایت کرده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۲، برگرفته از مقاله «زکار بن حسن (یحیی) دینوری واسطی».