• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زِنا (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: زِنا (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: زِنا (مفردات‌قرآن)، زِنیٰ (لغات‌قرآن)، زنا.


زِنا (به کسر زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای آمیزش با زنى بدون عقد (به‌طور نامشروع) است.
مصدر آن عبارت است از:
زِنى (به کسر زاء) و زِناء (به کسر زاء) به معنی آمیزش نامشروع، که با مدّ و قصر هر دو آمده است.
این واژه چهار بار در نهج‌البلاغه آمده است.


زِنا
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۲.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۴، ص۲۹۱.    
به معنای آميزش با زنى بدون عقد (به‌طور نامشروع) است.
زِنى و زِناء به معنی آمیزش نامشروع است.
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۵۶۴.    


بعضی از مواردی که در نهج‌البلاغه به کار رفته است، به شرح ذیل است:

۲.۱ - زَنى - حکمت ۲۹۶ (ویژگی فرد غیور)

امام علی (علیه‌السلام) فرموده: «ما زَنى غَيورٌ قَطُّ»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون،ص۸۵۱، حکمت ۲۹۶.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۲۶، حکمت ۳۰۵.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۹، حکمت ۳۰۵.    

«آدم غيور اصلا زنا نمى‌كند.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۳، حکمت ۳۰۵.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۲.    

(شرح‌های حکمت:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۲.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۵۰۳.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۹۵.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۱۱.    
)


۲.۲ - الزّانيَ - خطبه ۱۲۷ (خطاب به خوارج)

به خوارج كه مرتكب كبيره را کافر مى‌دانستند فرمود: «وَ قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ رَسولَ اللهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله) رَجَمَ الزّانيَ (الْـمُحْصَنَ) ثُمَّ صَلّى عَلَيْهِ... وَ جَلَدَ الزّانيَ غَيْرَ الُْمحْصَنِ ثُمَّ قَسَمَ عَلَيْهِما مِنَ الْفَيْءِ.»
[۱۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۸۶، خطبه ۱۲۷.    
[۱۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۱، خطبه ۱۲۵.    
[۱۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۴، خطبه ۱۲۷.    

«دانسته‌ايد كه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، زانی محصن را سنگسار كرد بعد به جنازه‌اش نماز خواند و به زانی غیر محصن، تازیانه زد و براى او و دزد از غنیمت سهم دارد.»
[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۵، خطبه ۱۲۷.    
[۱۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۳.    

(شرح‌های خطبه:
[۱۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۵.    
[۱۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۲۰.    
[۲۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۹۷.    
[۲۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۱۲.    
)


این واژه چهار بار در نهج البلاغه آمده است.
[۲۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۱، حکمت۲۹۶.    
[۲۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۸۶، خطبه۱۲۷.    
[۲۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۳۱، حکمت ۲۴۳.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۲.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۴، ص۲۹۱.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۵۶۴.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون،ص۸۵۱، حکمت ۲۹۶.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۲۶، حکمت ۳۰۵.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۹، حکمت ۳۰۵.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۳، حکمت ۳۰۵.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۲.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۲.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۵۰۳.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۹۵.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۱۱.    
۱۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۸۶، خطبه ۱۲۷.    
۱۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۱، خطبه ۱۲۵.    
۱۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۴، خطبه ۱۲۷.    
۱۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۵، خطبه ۱۲۷.    
۱۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۳.    
۱۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۵.    
۱۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۲۰.    
۲۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۹۷.    
۲۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۱۲.    
۲۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۱، حکمت۲۹۶.    
۲۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۸۶، خطبه۱۲۷.    
۲۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۳۱، حکمت ۲۴۳.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «زنا»، ج۱، ص۵۰۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 296 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 127 نهج البلاغه
جعبه ابزار