زُرْق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زُرْق:(الْمُجْرِمینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقاً)«زُرْق» جمع
«ازرق» معمولًا به معنای
کبود چشم می‌آید،
ولی گاه به کسی که اندامش بر اثر شدت درد و رنج، تیره و
کبود شده، نیز اطلاق می‌گردد چه این که بدن به هنگام تحمل درد و رنج، نحیف و ضعیف شده، طراوت و رطوبت خود را از دست می‌دهد و
کبود به نظر می‌رسد. بعضی نیز این کلمه را به معنای
«نابینا» تفسیر کرده‌اند؛ زیرا گاه می‌شود افراد
کبود چشم، ضعف بینایی فوق‌العاده‌ای دارند که معمولًا توام با بور بودن تمام موهای بدن آنها است، اما آنچه در تفسیر بالا ذکر کردیم، شاید از همه بهتر باشد.
(يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا) (روزى كه در «
صور» دميده مى‌شود؛ و
مجرمان را با بدنهاى
كبود، در آن روز جمع مى‌كنيم!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه زرق جمع ازرق است كه به معناى
كبود است كه يكى از
رنگ‌ها است و از فراء نقل شده كه گفته است: مراد از زرق محشور شدن مجرمين و كور بودن ايشان است چون چشم وقتى بينائيش از بين مى‌رود
كبود مى‌شود، و اين معناى خوبى است و آيه:
(وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى وُجُوهِهِمْ عُمْياً) آن را تاييد مى‌كند. بعضى ديگر گفته‌اند مراد
كبودى بدنهاى ايشان به خاطر خستگى و تشنگى است. بعضى ديگر گفته‌اند:
كبودى چشمان است چون بدترين
رنگ چشم نزد عرب
كبود آن است و عرب با چشم
كبود سخت دشمن است. بعضى ديگر گفته‌اند مراد از آن تشنگى مجرمين است چون وقتى انسان به شدت تشنه شود
رنگ چشمش تغيير مى‌كند و
كبود رنگ به نظر مى‌رسد. وليكن هيچ يك از اين اقوال مورد پسند نيست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زُرْق»، ص۲۷۰-۲۷۱.
