زهرة بن عبدالله بن قتادة بن حویه تمیمیِ سعدی، از یاران پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) و از شجاعان والامقام و بزرگان شهر کوفه بود. زهره در جنگ قادسیه شرکت نمود و جالینوس، فرمانده ایرانی را به قتل رسانید. او در نبردهای متعدد دیگری نیز حضور یافت و در طی آنها دلاوریهای کمنظیری از خود نشان داد. زهرة بن حویّه آنقدر زیست تا پیرمردی سالخورده شد. حجاج بن یوسف او را مامور جنگ با شبیب خارجی کرد و وی را همراه سپاهی به فرماندهی عتّاب بن ورقاء ریاحی تمیمی برای نبرد با شبیب فرستاد. سپاه عتّاب، شکست خورد و طی آن، عتّاب کشته شد و زهره نیز زیر سم ستوران جان باخت. هنگامی که شبیب، زهره را جان باخته و نقش بر زمین یافت، گفت: به خدا سوگند! اگرچه در حال گمراهی کشته شدی، اما در بسیاری از جنگهای مسلمانان از خود رشادت نشان دادی و به ارج و منزلت والایی دست یافتی و چهبسیار سپاه مشرکان را با شکست مواجه کردی و سرزمینهای بسیاری از آنان را فتح کردی. [۱]
زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۸۵.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۱. ردههای این صفحه : تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 77 (قمری) | شرکتکنندگان در جنگ قادسیه | یاران حجاج بن یوسف ثقفی |