• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حال نطق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


به زمان ابراز اتصاف ذات به مشتق حال نطق گفته می شود.


در مشتق اصولی از سه " حال " بحث می شود:
۱ حال نطق؛
۲ حال تلبس؛
۳ حال اسناد.

مراد از حال نطق همان زمان سخن گفتن و به زبان آوردن مشتق است، مثل این که کسی بگوید:" زید ضارب " حال اگر در زمان گفتن کلمه ضارب، زید متلبس به مبدأ ( ضرب ) نباشد، در حقیقت یا مجاز بودن آن اختلاف وجود دارد. حال نطق و حال اسناد غالبا یکی هستند و در خارج تطابق دارند.
[۱] محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۲۴۰.    
[۲] اصول الفقه، مظفر، ج۱، ص۵۱.    
[۳] کفایة الاصول، آخوندخراسانی، محمدکاظم بن حسین، ص۴۴.    
[۴] کفایة الاصول، آخوندخراسانی، محمدکاظم بن حسین، ج۱، ص۶۲.
[۵] الاصول، شیرازی، محمد، ج۱، ص۱۲۴.
[۶] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۱۲۹-۱۳۰.
[۷] سیری کامل دراصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۲، ص۵۷۹-۵۸۱.


۱. ↑ محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۲۴۰.    
۲. ↑ اصول الفقه، مظفر، ج۱، ص۵۱.    
۳. ↑ کفایة الاصول، آخوندخراسانی، محمدکاظم بن حسین، ص۴۴.    
۴. ↑ کفایة الاصول، آخوندخراسانی، محمدکاظم بن حسین، ج۱، ص۶۲.
۵. ↑ الاصول، شیرازی، محمد، ج۱، ص۱۲۴.
۶. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۱۲۹-۱۳۰.
۷. ↑ سیری کامل دراصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۲، ص۵۷۹-۵۸۱.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۸۹، برگرفته از مقاله «حال نطق».    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | مباحث الفاظ | مشتق
جعبه ابزار