• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زعر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




زُعْر (به ضم زاء و سکون عین) از واژگان نهج البلاغه و آن آن محلی است که علفش کم باشد. امام علی (علیه‌السّلام) درباره ماده خلقت از این کلمه استفاده کرده‌ است. این واژه فقط یکبار در نهج البلاغه آمده است.



زُعْر جمع ازعر و آن محلی است که علفش کم باشد.


امام (علیه‌السّلام) در ماده خلقت فرموده: «أَخْرَجَ بِهِ مِنْ هَوَامِدِ الاَْرْضِ النَّبَاتَ، وَمِنْ زُعْرِ الْجِبَالِ الاَْعْشابَ» «از زمین‌های خشک و بی‌علف علف رویانید و از کوه‌های بی‌روئیدنی نباتات را پدیدار کرد.» (شرح‌های خطبه: )


این واژه فقط یکبار در «نهج» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۹۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۱۷.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۵۷۳.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۰۱، خطبه۹۰.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۷۶، خطبه۸۹.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۳۳، خطبه۹۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۱، خطبه۹۱.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۲.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۱۵۷-۱۵۸.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۵.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۳۸.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۰۱، خطبه۹۰.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «زعر»، ج۱، ص۴۹۵.    






جعبه ابزار