در برخی منابع آمده است که وی همان زاهر -بن عمرو یا اسود- اسْلَمی است که در بیعت شجره و جنگ خیبر حضور داشت و فرزندش «بحزاة» به واسطه او از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل روایت کرده است.
پس از شهادتامام علی علیه السلام، در کنار عمرو بن حمق، بر ضد حکومت ظالمانه معاویه و عامل دست نشانده اش، زیاد، به مبارزه برخاست. آن‌گاه که معاویه فرمان دستگیری و کشتن زاهر و عمرو را صادر کرد، هر دو از شهر متواری شدند و سر به کوه و بیابان نهادند. تا این که عمرو بن حمق در مخفی گاه خود مورد اصابت نیش مار قرار گرفت و سپس به وسیله مأموران حکومت دستگیر شد و به شهادت رسید. ولی زاهر همچنان زنده بود.
