• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رکس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَكْس (به فتح راء و سکون کاف) از واژگان نهج البلاغه به معنای سرنگون كردن، وارونه كردن است.
سه مورد از اين ماده در نهج‌ البلاغه آمده است.



رَكْس به معنای سرنگون كردن، وارونه كردن است. «رَكَسَ‌ الشيءَ رَكْساً: ردَّهُ‌ مقلوباً و قلب اولهُ‌ على اخرهِ‌»


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۱۸۱

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) چون شنيد عده‌اى از اهل كوفه به طرف خوارج رفته‌اند فرمود: «فَحَسْبُهُمْ بِخُروجِهمْ مِنَ الْهُدى، وَ ارْتِكاسِهِمْ في الضَّلال وَ الْعَمى، وَ صَدِّهِمْ عَنِ الْحَقّ، وَ جِماحِهمْ في التِيهِ» یعنی: «بس است براى آن‌ها خروجشان از هدايت و وارونه شدنشان در گمراهى و كورى و اعراضشان از حق و سركشى‌شان در ضلالت (شرح‌های خطبه: ) باء در «بخروجهم» زايد است.

۲.۲ - نامه ۴۵

درباره معاویه فرموده: «سَأَجْهَدُ في أَنْ أُطَهِّرَ الاَْرضَ مِنْ هذا الشَّخْصِ الْمَعْكُوسِ، وَ الْجِسْمِ الْمَرْكُوسِ، حَتّى تَخْرُجَ الْمَدَرَةُ مِنْ بَيْنِ حَبِّ الْحَصيدِ» یعنی: «و حتما تلاش خواهم كرد تا زمين را از اين شخص عوض شده و از اين جسم وارونه پاک كنم، تا كلوخ‌ريزه‌ها از ميان دانه درو شده خارج شود.» (شرح‌های نامه: ) وصف معكوس و مركوس، در بيان خارج شدن معاويه از انسانيت و ارزش است.

۲.۳ - نامه ۵۸

درباره اهل صفين به بلاد مسلمين نوشت: «وَ مَنْ لَجَّ وَ تَمَادى فَهُوَ الرّاكِسُ الَّذِي رانَ اللهُ عَلى قَلْبِهِ» یعنی: (و كسى كه لجاجت كند و پافشارى نمايد معلوم گردد، پيمان شكنى است كه خدا پرده بر قلبش افكنده و بدبختى حكومت خودكامگان بر سر او سايه انداخته است.) (شرح‌های نامه: )


سه مورد از اين ماده در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۶۵-۴۶۶.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۷۶.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۴۲۴.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۳، خطبه ۱۸۱.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۲۳، خطبه ۱۷۶.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۰، خطبه ۱۸۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۱، خطبه ۱۸۱.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۳.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۲۳.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۲۹۱.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۳۷.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۸۰-۶۸۱، نامه ۴۵.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۸۲، نامه ۴۵.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۸-۴۱۹، نامه ۴۵.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۵، نامه ۴۵.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۶۵.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۸۸-۱۸۹.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۰، ص۲۱۴-۲۱۵.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۲۲.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۸۹.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۳۶، نامه ۵۸.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۲۶-۱۲۷، نامه ۵۸.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۴۸-۴۴۹، نامه ۵۸.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۱، نامه ۵۸.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۲۳.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۲۶.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۱، ص۲۰۱.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۴۳.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۴۱.    
۳۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۳، خطبه ۱۸۱.    
۳۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۸۰-۶۸۱، نامه ۴۵.    
۳۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۳۶، نامه ۵۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رکس»، ج۱، ص۴۶۵-۴۶۶.    






جعبه ابزار