• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رِفْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رِفْق (به کسر راء و سکون فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای مدارا است و آن ضدّ خشونت است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌ کار رفته است، مانند:
رَفيق (به فتح راء) به معنی مدارا كننده و دوست؛
مُرافِقَه (به ضم میم و کسر فاء و فتح قاف) به معنای رفيق قرار دادن؛
تَرَفَّق (به فتح تاء و راء و فاء مشدد مفتوح) به معنای رفيق شدن و اتكاء كردن؛
إِرْتِفاق (به کسر الف و سکون راء و کسر تاء) به معنای دوست طلبيدن، يارى خواستن و گذاشتن صورت در روى مرفق؛
مِرْفَق (به کسر میم و سکون راء و فتح فاء) هم به معنى رفق آمده و هم به معنى آرنج (مجمع استخوان ساعد و بازو) که جمع این دو مَرافِق (به فتح میم و فتح راء و کسر فاء) است.
از اين ماده موارد زيادى در نهج البلاغه آمده است.




رِفْق به معنای مدارا است.
«رَفَقَ لهُ‌ رِفْقاً: لطف»


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:


۲.۱ - الرِّفْق و أَرْفَق - نامه ۴۶ (خطاب به حکام)

امام علی(علیه‌السلام) به بعضى از حکام نوشتند:
«وَ ارْفُقْ ما كانَ الرِّفْقُ أَرْفَقَ، وَ اعْتَزِمْ بِالشِّدَّةِ حينَ لا تُغْني عَنْكَ إِلاّ الشِّدَّةُ»
یعنی: «مدارا كن تا مدارا نافع است و عزم به سختى كن آن‌گاه كه جز سختى كفايت نكند.»
در لغت آمده است: «ارْفَقَهُ‌: نفعهُ»


۲.۲ - رافَق - خطبه ۱۸۲ (موعظه)

همچنین فرموده:
«فَبادِروا بِأَعْمالِكُمْ تَكونوا مَعَ جيرانِ اللهِ في دارِهِ، رافَقَ بِهِمْ رُسُلَهُ»
یعنی: «پيش گيريد با اعمال خويش تا با همسايگان خدا باشيد، كه پيامبرانش را با آن‌ها رفيق كرده است.»


۲.۳ - مُرْتَفِق - خطبه ۱۹۱ (ندامت)

درباره ندامت انسان‌ها فرموده:
«وَ عاضّ عَلى يَدَيْهِ، وَ صافِق لِكَفَّيْهِ، وَ مُرْتَفِق بِخَدَّيْهِ»
یعنی: «و گيرنده دستش به دندان و زننده دو دست به همديگر و گذارنده صورتش بر مرفق‌ها و مرفق‌ها بر زانوها.»
و آن كسى است كه بر مقعد خود نشسته و زانوها را بلند كرده است.


۲.۴ - الْمَرافِق - خطبه ۵۳ (مدارا)

«وَ أَسْبابُ الْمَرافِقِ»
یعنی: «و اسباب مدارا.»
در این خطبه مَرافِقِ به معنى مدارا است.



از اين ماده موارد زيادى در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۵۹-۴۶۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۷۱.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۴۱۰.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۸۶، نامه ۴۶.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۸۵، نامه ۴۶.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه ۴۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۷، نامه ۴۶.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۹۷.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۹۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۰، ص۲۵۳.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۲۸.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۳.    
۱۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۴۱۰.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۱۶، خطبه ۱۸۳.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۳۶، خطبه ۱۷۸.    
۱۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۶۸، خطبه ۱۸۳.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۱۵، خطبه ۱۸۳.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۲۵.    
۱۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۴۱.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۱۲۸.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۴۰۶.    
۲۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۲۳.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۷، خطبه ۱۹۱.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۶۰، خطبه ۱۸۶.    
۲۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۳، خطبه ۱۹۱.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۶۷.    
۲۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۹۵.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۳۴۸.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۵۷.    
۳۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۱۶.    
۳۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۱۶، خطبه ۵۳.    
۳۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۱۰، خطبه ۵۳.    
۳۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۳۸، خطبه ۵۲.    
۳۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۸۵، خطبه ۵۳.    
۳۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۵۴.    
۳۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۸۳.    
۳۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۱، ص۵۰.    
۳۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۲۶۷.    
۴۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۸۳.    
۴۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۸۶، نامه ۴۶.    
۴۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۱۶، خطبه ۱۸۳.    
۴۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۷، خطبه ۱۹۱.    
۴۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۱۶، خطبه ۵۳.    
۴۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۵۱، خطبه ۸۲.    
۴۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۰۵، خطبه ۵۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رفق»، ج۱، ص۴۵۹-۴۶۰.    






جعبه ابزار