رُوَیْداً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رُوَيْداً: (أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدا) «رُوَيْداً» از مادّه «
رود» (بر وزن عود) به معناى رفت و آمد و تلاش براى انجام چيزى توأم با ملايمت است
و در اينجا معناى مصدرى دارد، و توأم با «تصغير» است يعنى، مختصر مهلتى به آنها ده.
بنابراين،
«رُوَيْداً» در اينجا جانشين
مفعول مطلق است، و در حقيقت مثل آن است كه گفته شود:
«أُمْهِلْهُمْ إِمْهالًا قَلِيْلًا» و اين كه بعضى احتمال داده‌اند:
«رُوَيْداً» در اينجا معناى امر دارد، و بنابراين، سه امر پى در پى آمده است، بعيد به نظر مى‌رسد؛ البته
«رويد» به معناى امر و به صورت
اسم فعل آمده، ولى مناسب آيه مورد بحث با منصوب بودن اين كلمه، همان است كه مفعول مطلق باشد.
(فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا) (حال كه چنين است
کافران را فقط اندكى مهلت ده (تا سزاى اعمالشان را ببينند)!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه رويد به معناى اندک است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رُوَیْداً»، ص۲۵۹.
