رُمّان: به معنی «انار» است. قابل توجه این که در آیه مورد بحث از میان غذاهای بهشتی مخصوصاً روی میوه‌ها تکیه شده و از میان تمام میوه‌ها بخصوص خرما و انار را نام می‌برد. «انار» در بعضی از روایات اسلامی به عنوان بهترین میوه‌ها (سیّد الفاکهة) معرفی شده است.
دانشمندان غذاشناس دربارۀ انار مطالب بسیاری گفته‌اند، از جمله روی قدرت پاک‌کنندگی خون و وجود مقدار قابل ملاحظه‌ای «ویتامین ث» در آن تکیه کرده‌اند. فواید فراوان دیگری برای انار (شیرین و ترش) در کتب آمده است از جمله تقویت معده، دفع تبهای صفرایی، یرقان، جرب (بیماری خارش) تقویت دید چشم، رفع جراحات مزمن، تقویت لثه و دفع اسهال است. در حدیثی از امام صادق (علیه‌السّلام) می‌خوانیم: «به کودکان خود انار دهید که موجب رشد سریع‌هاست.»
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از فاكهه و رمان (ميوه و انار) درخت آن دو است، چون بين فاكهه و رمان نخل را آورده، كه به معناى درخت خرماست نه خود خرما.
