رنگ‌ها در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن از
رنگ‌های زرد،
سبز، سفید، قرمز و سیاه به صراحت یاد شده است و از
رنگ‌های دیگر به اجمال. جدای از
رنگ‌های طبیعی و حسی، از
رنگ دیگری نیز در
قرآن سخن به میان آمده و آن
رنگ الهی است.
موضوع
رنگ در
قرآن کریم از مباحث شيرين و
زیبایی است كه مى‌تواند نكته‌هاى بسيارى را به ما بياموزد. در ذیل به برخی
آیات قرآن می‌پردازیم که به
رنگ‌ها
اشاره کرده است:
«وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ»؛
و هفت
خوشه سبز.
«کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ»؛
«بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح».
«مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ»؛
«از رشته سیاه (شب) برای شما
آشکار گردد».
«إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِینَ»؛
«گاوی باشد زرد یک‌دست که
رنگ آن، بینندگان را شاد و مسرور سازد».
«وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُها»؛
«و سرخ و به
رنگ‌های مختلف».
«فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوی»؛
«و آن‌گاه خشک و سیاه متمایل به
سبز گرایید».
«فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِینَ»؛
«زرد زرینی باشد که
رنگ آن بینندگان افرح‌بخش است».
«مُدْها مَّتانِ»؛
«که آن دو درخت در منت‌های
سبزی و خرمی است».
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «رنگ‌ها در قرآن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۱۱/۲۰.
