رَقَل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَقَل (به فتح راء و قاف) و
اِرْقال (به کسر الف و سکون راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای سرعت كردن است. از اين كلمه دو مورد در
نهج البلاغه آمده است.
رَقَل و
اِرْقال به معنای سرعت كردن است.
«ارْقَلَ: اسرع»
امام علی(علیه‌السلام) به
معاویه مى‌نويسد:
«وَ أَنا مُرْقِلٌ نَحْوَكَ في جَحْفَل مِنَ الْمُهاجِرينَ وَ الاَْنْصارِ، وَ التَّابِعينَ بِإِحْسان...» یعنی: «من شتابان به طرف تو خواهم آمد با لشكر بزرگى از
مهاجرین و
انصار و آنان‌كه با نيكوكارى در پى آن‌ها آمده‌اند.»
(شرح‌های نامه:
)
و نيز فرموده:
«وَ إِنَّ الْخَلْقَ لا مَقْصَرَ لَهُمْ عَنِ الْقِيامَةِ، مُرْقِلِينَ في مِضْمارِها إِلى الْغايَةِ الْقُصْوى» یعنی: «مردم چاره‌اى از
قیامت ندارند، در ميدان قيامت تا انتهاى غايت شتابان خواهند رفت.»
(شرح‌های خطبه:
)
از اين كلمه دو مورد در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رقل»، ج۱، ص۴۶۳.
