بعضی از فهرست نویسان او را با محمد رفیع بن فرج گیلانی مشهدی که مشهور به ملا رفیع است اشتباه می‌گیرند ولی راه شناخت آنها از همدیگر این است که محمدبنمومن از شاگردان مجلسی اول است ولی محمدبن رفیع بن فرج گیلانی از شاگران مجلسی دوم بوده و از او نیز اجازه‌ای دارد که در بحار الانوار نیز ذکر شده است. او ذوق وافری در شعر و شاعری داشت و دارای سروده بسیاری به زبان عربی و فارسی می‌باشد که بعضی از بزرگان همچون علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار چهار مرثیه در مصائب حضرت سیدالشهداء که سروده مولف می‌باشد ذکر کرده است و سروده‌های او در موضوعاتی همچون مرثیه، موعظه و حکمت و عقاید و... می‌باشد. در کتب تراجم از حیات علمی و شخصی او مطالب یافت نشده است و تنها به بعضی از اساتید و مشایخ او را ذکر کرده است
