رضایت محمد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله دارای مقام رضایت مطلق الهی هستند. در این مقاله آیات مرتبط با رضایت محمد صلی
اللهعلیهوآله و مقام رضای ایشان معرفی می‌شوند.
••• لزوم تلاش براى كسب
خشنودی پيامبر صلی
اللهعلیهوآله، به جاى كسب
خشنودی مؤمنان:
يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ
اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنِينَ.
•••
ایمان واقعی، مستلزم
تلاش براى دستيابى به خشنودى پيامبر صلی
اللهعلیهوآله:
يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ
اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنِينَ.
خشنودى
محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، جلوه
خشنودی خداوند:
يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ
اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنِينَ .
مفرد آمدن ضمير «يرضوه»، با اينكه ظاهر عطف به «واو»، اقتضاى تثنيه آن را دارد، براى اين است كه خشنود كردن پيامبر صلی
اللهعلیهوآله
از خشنود ساختن خداوند جدا نيست.
منافقان،
محروم از رضايت و خشنودى پيامبر صلی
اللهعلیهوآله:
يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ
اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنِينَ أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحادِدِ
اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِداً فِيها ذلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ.
به قرينه سياق آيات پيشين، ضمير «يحلفون» به منافقان بر مى‌گردد.
رضايت به عطاى پروردگار،
وعده خداوند به پيامبر صلی
اللهعلیهوآله:
وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى.
دلداری خداوند به پيامبر صلی
اللهعلیهوآله، با وعده عطاى پياپى بر وى، تا رسيدن آن حضرت به رضايت كامل:
ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى.
حصول
رضایت مطلق براى پيامبر صلی
اللهعلیهوآله در
آخرت:
وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى .
وعده الهى به پيامبراكرم صلی
اللهعلیهوآله مشتمل بر عطاى مطلقى است كه رضايت مطلق را در پى دارد.
عطاياى رضايت‌بخش خداوند در
آخرت، دليل برترى
زندگی آخرتی پيامبر صلی
اللهعلیهوآله بر دنياى آن حضرت:
وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى.
••• اعطاى
مقام شفاعت به محمّد صلی
اللهعلیهوآله در قيامت،
از جانب خداوند، موجب رضايت آن حضرت:
وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى .
از «حرب بن شريح بصرى» روايت شده است كه گفت: به
امام باقر علیه‌السلام گفتم: كدامين آيه در
کتاب خداوند، اميدواركننده‌تر است؟ فرمود: ما مى‌گوييم «و لسوف يعطيك ربّك فترضى» كه مراد
شفاعت است، به خدا
سوگند! شفاعت است.
رضايت محمّد صلی
اللهعلیهوآله درآخرت، مرهون عطاى بى‌شمار پروردگار:
وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى.
تعيين
مسجدالحرام، در جايگاه
قبله مسلمانان، موجب حصول رضايت محمّد صلی
اللهعلیهوآله:
قَدْ نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ
الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ مَا
اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ.
تسبیح خداوند همراه با
حمد وى، زمينه‌ساز رسيدن پيامبر صلی
اللهعلیهوآله به
مقام رضایت:
... وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّكَ تَرْضى.
راز،
نیایش و
تهجّد شبانه، زمينه‌ساز دستيابى پيامبر صلی
اللهعلیهوآله به
مقام رضا:
فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّكَ تَرْضى.
بنا بر قولى، مراد
از «ءاناىِ
الّيل» نمازهايى است كه در
شب خوانده مى‌شود. -
از جمله آن تهجّد و
نوافل شب است-.
صبر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بر سخنان نارواى مخالفان، زمينه‌ساز دستيابى آن حضرت به مقام رضايت:
فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ ... لَعَلَّكَ تَرْضى.
اقامه
نمازهای پنج‌گانه، زمينه‌ساز دستيابى پيامبر صلی
اللهعلیهوآله به مقام رضا:
فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّكَ تَرْضى.
تسبيح در آيه ياد شده، در معناى نماز به كار رفته واوقات ذكر شده همان اوقات نماز -پنج‌گانه- است.
محروميّت از مقام رضا، در صورت
غبطه خوردن پيامبر صلی
اللهعلیهوآله به
رفاه مرفّهان و خيره شدن به آنها:
فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّكَ تَرْضى وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقى.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۷، ص۴۶، برگرفته از مقاله «رضایت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله».
