• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رسالة ابی غالب الزراری الی ابن ابنه (کتاب)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



رسالة ابی غالب الزراری الی ابن ابنه فی ذکر آل اعین تالیف احمد بن محمد بن محمد بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین شیبانی کوفی بغدادی، معروف به ابو غالب زراری (۲۸۵- ۳۶۸ هجری).



مؤلف این کتاب از شخصیت‌های بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری و از چهره‌های سرشناس روات حدیث می‌باشد.


کتاب حاضر در معرفی خاندان بزرگ زرارة بن اعین و چهره‌های برجسته آنان و معرفی فقها و روات و تالیفات و سرگذشت آنان است.


این کتاب در علم حدیث و رجال و فهرست از ارزشمندترین کتاب‌ها به شمار می‌آید؛ زیرا این کتاب علاوه بر معرفی خاندان زرارة بن اعین، به تالیفات و فقهای بزرگ و روات سرشناس شیعه نیز اشاره دارد.


رساله ابو غالب از قدیمی‌ترین کتاب‌های معتبر رجالی است که از قدمای فقهای شیعه به دست ما رسیده است و شخصیت‌هایی مانند: شیخ طوسی ، نجاشی، شیخ حر عاملی، محدث بحرانی، سید بحر العلوم، شیخ الشریعه اصفهانی و شیخ آقا بزرگ تهرانی نیز به آن اشاره داشته‌اند.


مؤلف کتاب، ابو غالب زراری، که خود از شخصیت‌های بزرگ قرن چهارم هجری به شمار می‌آید، این کتاب را برای نوه خود ابو طاهر، محمد بن عبید الله نگاشته است تا خدمات خاندان بزرگ و سرشناس زرارة بن اعین و اجازات و تالیفات آنان را به او و دیگر علاقه مندان به یاران ائمه -علیهم‌السّلام -معرفی نماید و یاد و خاطره و خدمات آن خاندان شریف را زنده نگه دارد.


وی این کتاب را در سال ۳۵۶ نگاشته و در سال ۳۶۷ هجری آن را تکمیل کرده و دوباره به رشته تحریر درآورده است.


راوی این کتاب حسین بن عبید الله غضائری ، از شاگردان بزرگ ابو غالب زراری و از شخصیت‌های مورد اطمینان فقهای شیعه می‌باشد. وی بر این کتاب تکمله‌ای نیز نگاشته که در پایان کتاب آمده است.


علامه مجلسی درباره کتاب می‌فرماید: «این کتاب مشتمل بر احوال زرارة بن اعین و برادران و فرزندان و اساتید و تالیفات و روایات آنان می‌باشد. این کتاب شامل فوائد فراوان دیگری نیز هست و ما تمام این رساله را ان شاء الله در پایان کتاب بحار الانوار خواهیم آورد.»

۸.۱ - سخن صاحب الذریعه

شیخ آقا بزرگ تهرانی در «الذریعة الی تصانیف الشیعة» درباره این کتاب می‌فرماید:
«این کتاب، نفیس‌ترین و ارزشمندترین اجازه‌ای است که از قدمای شیعه به دست ما رسیده است.»


۱- نسخه‌ای به خط محمد تقی شریف حسینی یزدی که تاریخ نگارش آن ۱۲۷۹ هجری می‌باشد. این نسخه با واسطه، با نسخه‌ای قدیمی مقابله شده که تاریخ نگارش آن ۶۳۰ هجری است و بر نجیب الدین یحیی بن احمد حلی قرائت شده است.
۲- نسخه شیخ حر عاملی که بعدا در اختیار علی بن حسن بحرانی و سپس محمد سماوی قرار گرفته است.
۳- نسخه‌ای به خط آیت‌الله شیخ فتح الله غروی مشهور به شیخ الشریعه اصفهانی که تاریخ نگارش آن ۱۳۲۶ هجری می‌باشد.


۱. آقا بزرگ تهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۱۴۳.    



نرم افزار جامع الاحادیث، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور).


رده‌های این صفحه : کتاب شناسی | کتب رجالی شیعه




جعبه ابزار