رُجوم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رُجوم: (وَ جَعَلْنَاها رُجُوماً) تعبير به
«رُجوم» (تيرها) اشاره به شهاب‌ها است، كه همچون تيرى از يک سوى آسمان، به سوى ديگر پرتاب مى‌شود، مى‌دانيم
«شهب» باقى مانده ستارگانى است كه طىّ حوادثى از هم متلاشى شده، بنابراين، اگر مى‌گويد: ما
کواکب را تيرهايى براى شياطين قرار داديم، اشاره به همين سنگريزه‌هاى مخصوص است.
(وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ) (ما آسمان پايين
[نزديک
] را با چراغهاى فروزانى زينت بخشيديم، و آنها
[شهاب‌ها
] را تيرهايى براى راندن شياطين قرار داديم، و براى آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختيم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: ما ستارگان را كه آسمان را با آنها زينت داديم رجم‌هايى- تيرها- قرار داديم، و با آنها شياطينى را كه به آسمان نزديک مى‌شوند تا خبرهاى آسمانى را
استراق سمع كنند، تيرباران مى‌كنيم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رُجُوم»، ص۲۴۹.
