رَجا (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَجا (به فتح راء و جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای تاخیر انداختن است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به کار رفته است، مانند:
اِرجاء (به همزه مکسور و سکون راء) به معنای تاخیر انداختن؛
تُرجِئِه (به ضم تاء و سکون راء و کسر جیم و همزه) به معنی تاخیر انداختن می‌باشد.
از این لفظ دو مورد در «نهج البلاغه» به کار رفته است.
رَجا و
اِرجاء به معنای تاخیر انداختن است: «
ارْجَی الامرَ: اخَّرهُ.»
تُرجِئِه نیز به معنی تاخیر انداختن است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
کسی از
امام (صلوات‌الله‌علیه) خواست او را
موعظه کند فرمود:
«لاَ تَکُنْ مِمَّنْ یَرْجو الاْخِرَةَ بِغَیْرِ الْعَمَلِ وَ یُرَجّی التَّوْبَةَ بِطولِ الاَْمَلِ» «نباش، مانند کسی که
آخرت را
امید دارد بدون عمل و
توبه را تاخیر می‌اندازد با آرزوی دراز.»
این لفظ دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَجا»، ج۱، ص۴۳۳.
