اما قنبل؛ محمد بن عبدالرحمان بن خالد بن محمد، ابو عمرو مخزومی مکی (۱۹۵ - ۲۹۱ ق) ملقب و معروف به قنبل ، قرائت را از احمد بن محمد بن عون نبال اخذ کرده است. درباره قنبل می‌نویسند: ریاست قاریان و استادی در قرائت در حجاز به او منتهی می‌شد و نیز وی را پیشوایی دقیق در امر قرائت معرفی کرده‌اند. او چنان شهرتی یافت که از تمام جهان اسلام آن روز برای اخذ قرائت به وی روی می‌آوردند. قنبل در اواخر عمر ، متصدی نظمشهر ( شهربانی ) شد. این سمت نوعی دگرگونی در رفتار او پدید آورد؛ در نتیجه، هفت سال پیش از مرگش شغلتدریس قرائت را رها کرد.
[۱]حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۳۱۶.
[۲]قسطلانی، احمد بن محمد، ۸۵۱ - ۹۲۳ق، لطائف الاشارات لفنون القراءات، ص۱۰۱.
[۳]دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۱۷.
[۴]زنجانی، ابو عبدالله بن نصر الله، ۱۳۰۹ - ۱۳۶۰ق، تاریخ القرآن، ص۱۵۹.
