• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

راویان قرائت حمزة بن حبیب زیات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



راویان قرائت حمزة بن حبیب زیات، اسامی و شرح حال راویان قرائت حمزه را می‌گویند.



گروهی از قاریان، قرائت حمزه (ابوالحسن یا ابوعماره [حمزة بن حبیب|حمزة]] بن حبیب بن عمارة بن اسماعیل زیات تمیمی کوفی (۸۰ - ۱۵۶ق) ) را با واسطه و بدون واسطه روایت کرده‌اند که عبارتند از: ابراهیم بن ادهم ؛ ابراهیم بن اسحق ؛ سلیم بن عیسی (که ضابط‌ترین اصحاب حمزه بود)؛ سفیان ثوری ؛ شریک بن عبدالله ؛ شعیب بن حرب ؛ زکریا بن یحیی ؛ علی بن صالح ؛ جریربن عبدالحمید ؛ یحیی بن مبارک یزیدی ؛ خالدبن یزید ؛ عایذ بن ابی عایذ ؛ کسائی ؛ حسن بن عطیه ؛ عبدالله بن موسی عنبسی ؛ خلف بزار ؛ خلاد .


از میان این جمع، راویان معروف قرائت حمزه ، خلف و خلاد هستند که توسط سلیم بن عیسی قرائت او را روایت کرده‌اند. ما به معرفی این دو تن می‌پردازیم:

۲.۱ - خلف

ابومحمد خلف بن هشام بن ثعلب اسدی بغدادی بزار (۱۵۰ - ۲۲۹ق) از سیزده سالگی به تحصیل علم مشغول شد و در بیست سالگی قرآن را حفظ کرد و چنان که ابن اشته می‌گوید، وی به جز در ۱۲۰ مورد، از قرائت حمزه پیروی می‌کرد. دارقطنی گفته است: خلف مردی فاضل و پارسا بود.
نویسندگان، خلف را مردی آگاه به قرائت و عالمی بزرگ و پارسا معرفی کرده ولی از لحاظ حدیث ، او را دارای آگاهی کافی ندانسته‌اند.

۲.۲ - خلاد

ابوعیسی خلاد بن خالد صیرفی شیبانی کوفی (م ۲۲۰ق) به گواهی ابوعمرو دانی ، مهم‌ترین و مطمئن‌ترین اصحاب سلیم در نقل و روایت قرائت حمزه بود. در مجموع خلاد مردی آگاه و محقق و عالم به تجوید در قرائت قرآن بوده که قرائت را عرضا از سلیم بن عیسی اخذ کرده است.
[۳] خویی، ابوالقاسم، ۱۲۷۸ - ۱۳۷۱، البیان فی تفسیرالقرآن، ص۱۵۱.
[۴] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۱۸.
[۶] زنجانی، ابو عبدالله بن نصر الله، ۱۳۰۹ - ۱۳۶۰ق، تاریخ القرآن، ص۱۶۷.
[۸] عمر، احمد مختار، معجم القراءات القرآنیة، ج۱، ص۹۱.
[۹] ابو زرعه، عبد الرحمان بن محمد، - ۴۱۰ق، حجة القراءات، ص۵۹.
[۱۰] قسطلانی، احمد بن محمد، ۸۵۱ - ۹۲۳ق، لطائف الاشارات لفنون القراءات، ص۱۰۳.
[۱۱] دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۲۶.



قرائت حمزة بن حبیب زیات .


۱. دانی، عثمان بن سعید، ۳۷۱ - ۴۴۴ق، التیسیرفی القراءات السبع، ص۶.    
۲. ابن جزری، محمد بن محمد، ۷۵۱ - ۸۳۳ق، النشرفی القراءات العشر، ج۱، ص(۱۵۸-۱۶۷).    
۳. خویی، ابوالقاسم، ۱۲۷۸ - ۱۳۷۱، البیان فی تفسیرالقرآن، ص۱۵۱.
۴. معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۱۸.
۵. زرقانی، محمد عبد العظیم، ۱۹۴۸- م، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۵۷.    
۶. زنجانی، ابو عبدالله بن نصر الله، ۱۳۰۹ - ۱۳۶۰ق، تاریخ القرآن، ص۱۶۷.
۷. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۵۳.    
۸. عمر، احمد مختار، معجم القراءات القرآنیة، ج۱، ص۹۱.
۹. ابو زرعه، عبد الرحمان بن محمد، - ۴۱۰ق، حجة القراءات، ص۵۹.
۱۰. قسطلانی، احمد بن محمد، ۸۵۱ - ۹۲۳ق، لطائف الاشارات لفنون القراءات، ص۱۰۳.
۱۱. دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۲۶.



فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «راویان قرائت حمزة بن حبیب زیات».    




جعبه ابزار