راعی نمیری (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوجندل عبید بن حصین راعی نمیری (م
۹۰ق)، از شاعران بزرگ و برجسته
قرن اول قمری در
بصره که قصیده‌هایی در مدح امیران
اموی می‌سرود.
ابوجندل عبید بن حصین بن معاویة بن جندل بن قطن بن ربیعه راعی
نمیری، وی اهل بادیه بصره
و از بزرگان
قبیله بنی نمیر به شمار می‌رفت.
مدت زیادی در بصره اقامت داشت.
وی از شاعران بزرگ و برجسته
مسلمان در روزگار خویش و معاصر
جریر و
فرزدق بود.
چون در اشعار خود شتران را بسیار توصیف می‌نمود، به راعی ملقب شد.
ایشان قصیده‌هایی در مدح
یزید بن معاویه (حکومت
۶۰-
۶۴ق) و امیران اموی و والیان آنها، همچنین قصیده‌هایی در هجو عده‌ای از شعرای معاصر خود سروده است. او دارای قصیده‌ای طولانی است که در آن از
ظلم کارگزاران، به
عبدالملک شکایت می‌کند.
ذوالرمه از جمله کسانی است که اشعار او را روایت کرده است.
اثر عبید دیوان شعر می‌باشد
که
ابوسعید سکری اشعار آن را جمع‌آوری کرده است.
وی در سال ۹۰ق وفات کرد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۱۰، برگرفته از مقاله «عُبید راعی».
