رابطه نشاط و معنویت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رابطه
نشاط و
معنویت که در واقع هر کس ممکن است برداشت خاصی از مفهوم «نشاط» داشته باشد و متناسب با آن برای
تحصیل و فراهمسازی مقدمات آن تلاش کند، امّا تعریفی که با رویکرد دینی از نشاط سازگاری داشته باشد این استکه فرد در زندگی خود احساس
رضایت و سعادتمندی داشته و از سلامت روانی برخوردار باشد. و از نظر
اسلام و
قرآن ،
مؤمن شادترین
انسان است.
طبق این تعریف، سؤال در واقع برمیگردد به اینکه چه کار کنیم تا در زندگی، احساس
رضایت و سعادتمندی داشته و سلامت روانی خود را حفظ کنیم.
عمدهترین
عواملی که
نشاط انسان را در زندگی از وی سلب میکند و باعث
اضطراب،
افسردگی و انواع اختلالات روانی در فرد میشود افتادن در دام غرایز، احساس پوچی و بیمعنایی و درماندگی در برابر حوادث و بحرانهای زندگی است.
بنابراین نشاط خود را در زندگی باید در مسایلی جستجو کنیم که بتوانید این
عوامل بحرانزا را کنترل کند. به اعتقاد بسیاری از روان شناسان مهمترین
عاملی که میتواند
عوامل بحرانزای زندگی را کنترل کند و زمینه نشاط و احساس
عزت نفس را در انسان به وجود آورد چیزی جز
مذهب و
اعمال و رفتار مذهبی نیست. پس باید برای کسب نشاط بیشتر و مصونیت از اضطراب و افسردگی به سوی
دین و مذهب روی آوریم و با یاد خدا و انجام
اعمال و رفتار مذهبی به احساس نشاط بیشتر دست یابیم.
چه دستورات فردی و چه دستورات اجتماعی
اسلام همگی براساس رضایت، شادی، نشاط و تحرک است. دقت در این
احکام، جدا از عنصر رضایت که شادمانی همیشگی را تضمین میکند، نشاندهنده رفتارها و
اعمال شادی بخش و نشاطآور است.
اعیاد اسلامی مانند
عید فطر،
عید قربان،
عید غدیر، رفتارها واندیشههای شادمانه زیستن را القاء میکنند. با صحه گذاشتن اسلام بر
عید نوروز و تایید و تکمیل آن، نیز تاکید بر رفتارها و لحظههای شادی کردن برای انسانها است.
دستورات اجتماعی اسلام برای خدمت به
جامعه و خلق
خدا، جدا از فلسفه بندگی و
اطاعت، خدا موجب گسترش دوستیها، محبتها، و همدلیها بین انسانها میشود. وقتی انسانها به همدیگر خدمت میکنند، جو محبت و
رضایت و شادمانگی در جامعه حاکم میشود و افراد آن جامعه از لحظه لحظه زندگی خود در آن جامعه، لذت میبرند.
از نظر اسلام و
قرآن،
مؤمن شادترین
انسان است. چون هرگونه از سختی روزگار
گلایه و شکوه و ناله نمیکند.
دنیا را محل ماندن نمیداند، و یک توقفگاه موقت به حساب میآورد. سختیها را تحمل میکند و در انتظار وصال
پروردگار، لحظهها را با احساس رضایت و شادمانی سیری میکند. و خداوند تبارک و تعالی نیز به خاطر این رضایت و شادمانگی مؤمن، عاشقانه او را دعوت به
بهشت مخصوص خود میکند. و لحظههای شادمانگی را برای او رقم میزند؛ یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی
برای شاد زیستن در اسلام توصیههایی شده است:
از نظر اسلام زندگی که در آن یاد و
ذکر خدا وجود نداشته باشد، هیچ لذّت و نشاطی ندارد. خداوند در قرآن کریم میفرماید: «وَ مَنْ اَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَاِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً؛
هر کس از یاد خداوند روی بگرداند، زندگی سخت و دشواری خواهد داشت.» دوری از یاد خدا زندگی را دشوار و یاد خداوند زندگی را برای انسان با نشاط میسازد. این نشاط در زندگی ناشی از
آرامش روانی است که با یاد خدا حاصل میشود خداوند میفرماید: «اَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛
همانا با یاد خدا دلها آرامش مییابد.» تبیین روانشناختی این مساله آن است که یاد و ذکر خدا فرد را از امیال و تکانشهایی که برای او
استرس و فشار روانی ایجاد میکند، باز میدارد و سبب میشود که به جای توجه صِرف به لذتهای دنیوی به تقویت رابطه با خدا و تقرُّب به او توجه کند. بروز مشکلات برای چنین فردی وی را از هدف اصلی باز نمیدارد
و چون خود را در مسیر رشد و تکامل معنوی احساس میکند، از زندگی
لذت میبرد. بنابراین یکی از راههای اصلی دستیابی به نشاط بیشتر در زندگی آن استکه همیشه و در هر حال به یاد خدا باشیم.
توکل به خدا، زیربنای یک زندگی شادمانه و توام با احساس
سعادت و
خوشبختی است. انسانی که به خدا توکل میکند، با
قدرت تمام در مقابل مشکلات میایستد و هرگز احساس شکست و نگرانی نمیکند. اگر در کارها و برنامههای خود، توکل به خدا داشته باشیم، هم به موفقیت قابل توجهی دست مییابیم و هم طی کردن مسیرهای طولانی و سخت موفقیت، برای ما آسان و
عملی میشود. انسانهایی که به خدا توکل میکنند در انجام کارهای سخت و بزرگ، کمترین فشارها را احساس میکنند و در برابر تندباد حوادث مانند کوهی استوار و مقاوم هستند. توکل، کلید در توفیق الهی است. انسانی که به خدا توکل میکند هر لحظه تحت عنایت و لطف بیکران خدا قرار میگیرد.
یکی دیگر از
عوامل دستیابی به نشاط بیشتر در زندگی
توسل به
معصومین (علیهمالسّلام) و اولیای خدا است.
پایبندی به ارزشها و اعتقادات ثابت و تعریف شده به موفقیت
انسان در زندگی کمک میکند و همچنین شادمانگی را پایدار میسازد. انسان بیاعتقاد و هرهری
مذهب، با زندگی احساس بیگانگی میکند. و به طرف پوچیگرایش پیدا میکند. احساس پوچی، یکی از علل اساسی افسردگیها و بینشاطی انسان است. انسان بیاعتقاد، در هستی و
خلقت، بیریشه است.
و احساس شادی واقعی نخواهد کرد. همانگونه که انسان بیبرنامه نمیتواند در کارها، موفق
عمل کند، انسان بیاعتقاد و فاقد ارزشهای متعالی نیز نمیتواند به طور مداوم از زندگی لذت برده و احساس
خوشبختی نماید.
رضایت از زندگی، یکی از
عوامل شادمانه زیستن است. افرادی هستند که دارای موفقیت،
ثروت و امکانات زیادی هستند ولی همواره از زندگی ناله میکنند. این افراد احساس شادمانگی نمیکنند. ولی افرادی هم هستند که جزء فقیرترین مردم هستند و مشکلات زیادی در زندگی دارند ولی شاد زندگی میکنند. چون از زندگی راضی هستند. پس، شادمانگی انسان صد در صد، وابسته به داشتنها و یا نداشتنها، نیست بلکه تنها وابسته به رضایت یا عدم رضایت از روند زندگی است. رضایت از زندگی و روند آن، شادمانگی را تضمین میکند. علت نارضایتی انسان از زندگی، انتظارات خودساخته، است هر کسی انتظاری از روند زندگی و سرنوشت خود دارد، ولی وقتی اتفاقات مطابق میل انسان، پیش نمیرود، احساس نارضایتی میکند.
بنابراین، به جای اینکه از اتفاقات زندگی
شکایت کنیم، سعی کنیم با استفاده از
قلب و
عقل خود به زیبایی زندگی کنیم و قوانین هستی را رعایت نمائیم. این را نیز بدانیم ناملایمات زندگی نمک یک زندگی مطلوب و
شاد است و انسان عاقل از این سختیها هم برای شیرین و شادمان کردن زندگی استفاده میکند.
اگر انسان بتواند تصویرهای ذهنی خود را مدیریت کند و بجای تصاویر در هم و برهم، آشفته و منفی، تصاویری زیبا از آینده بسازد، احساسی شادمانه خواهد داشت.
آنچه تاکنون در عرصه روانشناسی و تجارب زندگی، به اثبات رسیده است، این استکه: «آینده را تصاویر ذهنی انسان میسازند. یعنی انسان هر انتظار و تصویری از آینده داشته باشد، به نوعی همان انتظار و تصویر تحقق خواهد یافت.
امید، زیباترین ویژگی یک خیال است. اگر میخواهیم از زندگی لذت ببریم، بایستی با امید زندگی کنیم.این امید (تصویر مثبت از آینده) است که انسان را زنده نگه میدارد. بنابراین، باید تصویری زیبا از آینده بسازیم و همواره امیدوار باشیم و آینده را آنگونه که دوست داریم مجسم نماییم. و باور کنیم که روز به روز، موفقتر، شادتر و
خوشبختتر میشویم.
هدفمندی نه تنها موفقیت انسان را تضمین میکند، بلکه موجب شادکامی انسان نیز میگردد. انسان بیهدف، مانند فردی سرگردان در کویری سوزان است. هیچوقت احساس
آرامش و شادمانی نخواهد کرد.
بعضیها هدفمندی و هدفیابی را مساوی آرزوهای بزرگ و بیشتر میدانند. ولی اکثراً اینها در زندگی موفق نمیشوند. بایستی آرزوها شفاف و مشخص و تعریف شده باشد. آرزوی بزرگ بسیار خوب است ولی بایستی در درجه اول، بر اساس بزرگی آرزو، انرژی و توان لازم را مهیا کنیم و در درجه دوم، آن
آرزو برای ما مشخص و شفاف باشد، که در این صورت حتماً موفق خواهیم شد.
تصمیم قطعی برای رسیدن به یک هدف بسیار زیبا و مقدس، نباید شادکامی انسان را از بین ببرد، چون انسان وظیفهای جز
عمل کردن ندارد. ما باید تلاش خود را برای رسیدن به بهترین اهداف انجام دهیم. اگر به آن اهداف برسیم، احساس شادمانی خواهیم کرد و اگر نرسیم غیر شاد خواهیم بود. بنابراین لازم است انسان در زندگی، اهداف مشخص و شفافی داشته باشد.
بزرگترین مشکل انسانهای بینشاط و
افسرده و ناراضی این است که نه خودشان را باور کردهاند و نه
خوشبختی و شاد زیستن خود را. انسانی که خود را باور کند، میتواند شاد زندگی کند. ما باید باور کنیم که میتوانیم
خوشبخت بشویم و
خوشبخت و شاد هستیم. چون ما
خوشبخت و شاد آفریده شدهایم، باور کنیم که زندگی زیبا و لذتبخش است. باور کنیم که سرنوشت تابعاندیشههای زیبای ماست، باور کنیم که
خدا،
عاشق ماست. و مهربانترین است.
نظم و
انضباط و داشتن برنامه در زندگی انسان، شادمانگی او را حفظ میکند. انسانهای منظم و دارای برنامه، بسیار موفقتر و شادتر هستند. اهمیت نظم آنقدر زیاد است که
امام علی (علیهالسّلام) به فرزندان خود میفرمایند: شما را به دو چیز توصیه میکنم، اول
تقوای الهی، دوم، نظم در کارها. امروزه در دانش مدیریت، به برنامهریزی تاکید جدی میشود و هیچ فعالیتی بدون برنامهریزی و
عمل به آن برنامه، نتیجهای مثبت نخواهد داشت. انسانهایی که با برنامه
عمل کنند، هم موفقیت و پیروزی را در آغوش خواهند کشید و هم زندگی شادمانه خواهند داشت.
راحت بودن در زندگی، موجب شادمانگی است. انسانها هر چه خود را با آداب و رسوم و تشریفات زائد و غلط به
زحمت و
عذاب میاندازند، همانقدر از شادمانگی دور میشوند. خیلی از افراد زندگی ساده، زیبا و راحت را، بسیار مشکل، بغرنج و سخت میکنند. سنتها و آداب اگر در مسیر
فطرت پاک الهی انسان باشند، بسیار نیز
عزیز و قابل احترام هستند، ولی تشریفات زائد و غلط اصلاً قابل قبول نیستند. هرچه زندگی پیچیدهتر و تشریفات بیشتر میشود تنشها و فشارهای روحی شدت مییابد. بنابراین، اگر زندگی شادمانهای میخواهیم، باید تشریفات زاید را کنار گذاشته و خیلی راحت و خودمانی زندگی کنیم.
صداقت، مانند آب زلالی است که چمنزار زندگی شادمانه را سیراب میکند، و گلهای
خوشبختی و
لذت را شکوفا میسازد. انسانهای صادق، لحظههای شادمانهای را تجربه میکنند و از لحظه لحظه زندگی لذت میبرند. انتخاب صداقت، به معنی انتخاب «شادمانگی» است. یکی از زیباترین پیامهای
دین زیبای اسلام، صداقت است. انسان
صادق، از همه گرفتاریها و مشکلات نجات پیدا خواهد کرد.
ریا،
نفاق،
دوروئی و تظاهر شایسته مقام الهی انسان نیست. و مطمئناً انسان را رسوا میسازد.
اگر انسان حتی در مقام دشمنان خود صادقانه رفتار نماید، به نفعاش تمام خواهد شد، انسان صادق، قابل اعتماد است. بنابراین اگر در همه
اعمال و زندگی خود، صداقت را پیشه کنیم همواره زندگی شادمانهای خواهیم داشت و همچنین مورد احترام همه انسانها خواهیم بود.
بیکاری، یکی از مشکلات عمده جوامع بشری است که امنیت شهرها و کشورها را
تهدید میکند. بنابراین همه نهادها و سازمانهای دولتی باید مشکل بیکاری را حل کنند. فعال و مشغول بودن یکی از راههای شاد زیستن است. و از نظر امام علی (علیهالسّلام) بهترین تفریح،
کار است. هم بایستی وقت خود را با فعالیت و مشغولیت معنیدار و مفید پر کنیم و هم کمک کنیم دیگران از بیکاری، نجات پیدا کنند تا جامعهای شاد و فعال داشته باشیم. بررسیها نشان میدهد که انسانهای فعال و مشغول، بسیار سالمتر و شادتر هستند.
داوری مثبت و زیبا، یکی از بهترین راههای شادمانه زیستن است. اگر انسان یاد بگیرد که مثبت داوری کند و از داوریها و پیشداوریهای منفی و بدبینانه و خودخواهانه پرهیز نماید،
عصبانی نخواهد شد،
حرص نخواهد خورد. بلکه در همه موقعیتها، احساس شادمانگی خواهد کرد و با همه انسانها شادمانه خواهد زیست.
با مطالعه و بررسی شیوه زندگی و رفتارهای فردی و اجتماعی
اهلبیت (علیهمالسلام) و نیز
علما و بزرگان، به روشنی در مییابیم که همانگونه که آنها اهمیت به
عبادات و
واجبات الهی داشتند در کنار آن اهتمام ویژهای به نشاط و امور جانبی و تفریحات سالم داشتهاند. اینجاست که میتوان جامعیت دین مبین اسلام را جستجو نمود و به این حقیقت پی برد که تعالی و تکامل
روح در پرتو توجه به تمامی جوانب و نیازها است که هر کدام اگر در حد و شان خود انجام شوند قطعا آثار مبارکی به دنبال دارد.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «رابطه نشاط و معنویت»، تاریخ بازیابی۹۵/۹/۶.
