رَأْی (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَأْی (به فتح میم و سکون یاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
نظر و
فکر است.
از این ماده موارد زیادی در
نهج البلاغه آمده است.
رَأْى به معنای نظر و فكر (آنچه انسان درباره چيزى فكر مى‌كند و نظر مى‌دهد) است.
به عبارت ديگر، رأى ديدن
عقل است.
جمع آن «
آراء» مى‌باشد.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«رَأْيُ الشَّيْخِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ جَلَدِ الْغُلامِ.» «نظر پير در نزد من از چالاكى جوان محبوب‌تر است.»
|امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
عایشه كه معركه
جمل را به پا كرد فرموده:
«وَ أَمّا فُلانَةُ، فَأَدْرَكَها رَأْيُ الْنِّساءِ، وَ ضِغْنٌ غَلا في صَدْرِها كَمِرْجَلِ الْقَيْنِ، وَ لَوْ دُعِيَتْ لِتَنالَ مِنْ غَيْري ما أَتَتْ إِلَيَّ، لَمْ تَفْعَلْ.» «امّا فلانه (عایشه) او را در اينكار رأى (و كم فكرى زنانه) گرفت و نيز عداوتى كه به من داشت مانند ديگ آهنگر در سينه‌اش جوشيد، اگر از او مى‌خواستند كه درباره ديگران كند آنچه با من كرد، حاضر نمى‌شد.»
سلام خدا بر تو اى ولى اللّه اعظم و اى مظلوم عالم، عایشه مى‌بايست با تو دشمنى كند و با
معاویه سازش نمايد زيرا
عدل و
ایمان و فضيلت تو براى او قابل تحمّل نبود، و اين است كه روسياهى را در پيشگاه
حق بر خود هموار كرد.
مواردی متعدد از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.
•
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رأی - به سکون همزه»، ص۴۲۴.
