ذراری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ذراری در اصطلاح فقه نظامی به زنان و
کودکان گفته می‌شود که در
فقه،
احکام خاصی برای آنها بیان شده است.
ذراری در لغت به معنی نسل و اولاد بوده مفرد آن
ذریه است.
در
اصطلاح به زنان و
کودکان گفته می‌شود.
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:«نَهی قَتْلَ الذَّرارِیَ وَ خَصَّهُمْ بِاْلحَمْلِ لِضَعْفِهِمْ وَ لِانَّهُمْ لا قُوَّةَ لَهُمْ عَلَی السَّفَرِ لِقُوَّةِ الرِّجالِ؛
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سربازان اسلام را از کشتن زنان و
کودکان دشمن، به خاطر ضعف جسمانی و عدم توانایی آنان برای مسافرت نهی کردند.»
زنان و
کودکان کافران به محض اسیر شدن،
کنیز و
برده می‌شوند. حکم اسیرانی که بالغ بودن آنها مورد تردید می‌باشد مورد بازرسی قرار می‌گیرند، در صورتی‌که در عانه آنها مو روییده بود، نشانه
بلوغ است و به گروه مردان ملحق می‌شوند و در غیر این صورت به ذراری ملحق می‌شوند.
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۶۲.
