دهش (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
دهش (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط:
تیه (مفرداتقرآن)
،
یَتیهُونَ (لغاتقرآن)
،
تحیر
.
دَهَش
(به فتح دال و هاء) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای
تحیّر
يا رفتن عقل است. از این لفظ فقط یک مورد در
نهج البلاغه
آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای دَهَش
۲ - کاربردها
۳ - تعدادکاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای دَهَش
[
ویرایش
]
دَهَش
:
[۱]
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۹۸.
[۲]
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۱۳۸.
(بر وزن شرف) به معنای تحيّر، يا رفتن عقل است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
حضرت علی (علیهالسلام)
خطاب به
محمد بن حنفیه
فرموده:
«يَا بُنَيَّ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ مِنْه فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدَّينِ مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ دَاعِيَةٌ لِلْمَقْت!»
[۳]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۳، حکمت ۳۱۰.
[۴]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۲۹، حکمت ۳۱۹.
[۵]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۱، حکمت ۳۱۹.
(
فقر
سبب نقصان
دین
است كه
انسان
را وادار به خيانت و حرام مىكند
عقل
را از كار مىاندازد و سبب عداوت مىگردد.)
[۶]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۷، حکمت ۳۱۹.
[۷]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۰.
(شرحهای حکمت:
[۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۰.
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۴، ص۵۸۷.
[۱۰]
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۰۶.
[۱۱]
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۲۷.
)
۳ - تعدادکاربردها
[
ویرایش
]
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
[۱۲]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۳، حکمت ۳۱۰.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۹۸.
۲.
↑
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۱۳۸.
۳.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۳، حکمت ۳۱۰.
۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۲۹، حکمت ۳۱۹.
۵.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۱، حکمت ۳۱۹.
۶.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۷، حکمت ۳۱۹.
۷.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۰.
۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۰.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۴، ص۵۸۷.
۱۰.
↑
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۰۶.
۱۱.
↑
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۲۷.
۱۲.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۳، حکمت ۳۱۰.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دهش»، ج۱، ص۳۹۸.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان حکمت 310 نهج البلاغه
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری