درهم بغلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
درهم بَغْلى (
درهم وافى)، نوعى
درهم رایج در
عصر جاهلی و
صدر اسلام است.از عنوان
درهم بغلی، به مناسبت در باب
طهارت نام برده‌اند.
درهم بغلى، منسوب به شهرى قدیمى نزدیك
بابِل (از شهرهاى
عراق) به نام «
بَغْل» است.
برخى، آن را منسوب به پادشاهى با نام «
رأس البغل» دانسته‌اند.
برخى آن را «بَغَلّى» (به فتح غین و تشدید لام) ضبط كرده‌اند.
در مساحت
درهم بغلى سه نظر مطرح است:
۱) نزدیك به وسعت فرورفتگى كف
دست
۲) به اندازه ی بند بالاى
انگشت شصت
۳) به‌مقدار بند بالاى انگشت میانى.
برخى
قدما- بنابر آنچه از ایشان نقل شده- مساحت آن را اندازه ی مساحت
دینار دانسته‌اند.
درهم بغلى از نظر حجم و وزن، بزرگ تر و سنگین تر از
درهم شرعی است؛ زیرا
درهم شرعى شش
دانق (معادل ۴۸ دانه ی جو) و در هم بغلى هشت دانق (معادل ۶۴ دانه ی جو) وزن دارد؛ بنابر این، وزن
درهم بغلى، به اندازه ی یك و یك سوم
درهم شرعى است.
لباس و بدن نمازگزار باید پاك باشد؛ لیكن
خون كمتر از
درهم- جز خون هاى
حیض،
نفاس و
استحاضه- در
نماز، بخشوده است. در اینكه بخشودگى شامل خون به اندازه ی
درهم نیز مى‌شود یا نه، اختلاف است.
مراد از
درهم در این جا- بنابر قول معروف میان فقها-
درهم بغلى است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۶۰۷ تا ۶۰۸
