دِرْهَم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دِرْهَم (به کسر دال و سکون راء و فتح هاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پول نقره و آن پنجاه دانگ و دو سوم
مثقال شرعی است.
از اين لفظ چهار بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
دِرْهَم پول نقره و آن پنجاه دانگ و دو سوم مثقال شرعى است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام (علیه‌السّلام) به عمّال خراج مى‌نويسد:
«وَ لاَ تَضْرِبُنَّ أَحَداً سَوْطاً لِمَكَانِ دِرْهَم» «و نيز به خاطر گرفتن درهمى، كسى را تازيانه نزنيد»
آن حضرت درباره زمان بعد از خودش و كم بودن حلال نیز فرموده:
«ذاكَ حَيْثُ تَكُونُ ضَرْبَةُ السَّيْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ» «اين وضع زمانى پيش خواهد آمد كه قرار گرفتن
انسان مؤمن در زير ضربات شمشير براى او از يافتن يک درهم پول حلال آسان‌تر است.»
از این لفظ چهار بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «درهم»، ج۱، ص۳۸۴.
