دَرَس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَرَس (به فتح دال و راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پیوسته
خواندن و كهنه شدن است.
امام علی (علیه‌السّلام) درباره
جاهلیت و نیز درباره خودش از این واژه استفاده کرده است.
از اين ماده پنج مورد در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
دَرَس به معنای پیوسته خواندن و كهنه شدن است؛ مثل «درس الاثر» اثر كهنه شد.
على هذا يک دفعه خواندن را درس نگويند.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام (علیه‌السّلام) درباره جاهليت فرموده است:
«وَ خُذِلَ الايمانُ... وَ دَرَسَتْ سُبُلُهُ وَ عَفَتْ شُرُكُهُ.» «ايمان مخذول شده و راه‌هايش كهنه گشته و طرقش ناپيدا گرديده بود.»
امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) درباره خودش فرموده:
«وَ إنَّ أَحَبَّ ما أَنا لاق إِلَيَّ الْمَوْتُ قَدْ دارَسْتُكُمُ الْكِتابَ وَ فاتَحْتُكُمُ الْحِجاجَ وَ عَرَّفْتُكُمْ ما أَنْكَرْتُمْ.» «فعلاً محبوب‌ترين چيز بر من مرگ است.
قرآن را به شما درس دادم، درهاى احتجاج به رويتان باز كردم، و آنچه را كه نمى‌دانستيد به شما آموختم. (يعنى: وظيفه‌ام را بيان رساندم)»
از اين ماده پنج مورد در دو معناى فوق در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «درس»، ج۱، ص۳۸۲.
