دَرِب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَرِب (به فتح دال و کسر راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای عادت کردن است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
این ماده دو بار در «نهج البلاغه» به‌کار رفته است.
دَرِب به معنای عادت كردن است.
تدريب به معنی عادت دادن می‌باشد.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام (علیه‌السّلام) درباره اهل شام كه به صفّين آمده بودند می‌فرمايد:
«جُفاةٌ طَغامٌ عَبيدٌ أَقْزامٌ جُمِّعُوا مِنْ كُلِّ أَوْب وَ تُلُقِّطُوا مِنْ كُلِّ شَوْب مِمَّنْ يَنْبَغي أَنْ يُفَقَّهَ وَ يُؤَدَّبَ وَ يُعَلَّمَ وَ يُدَرَّبَ» «خشن هستند و اراذل. بردگانند و پَستان. از هر ناحيه جمع شده و
نژاد خالص ندارند. از كسانی كه بايد تفهيم شوند و تأديب گردند و تعليم
فرائض و تمرين داده شوند.»
آن حضرت به مالك اشتر نیز می‌نويسد:
«فَإِنَّ في ذلِكَ تَزْهيداً لاَِهْلِ الاِْحْسانِ فِي الاِْحْسانِ تَدْريباً لاَِهْلِ الاِْساءَةِ عَلَى الاِْساءَةِ» «نيكوكار و بدكار در نزد تو يكسان نباشد اين عمل باعث مى‌شود كه نيكوكار از
کار نیک كنار كشد و اين كار عادت دادن اهل بدى بر بدى است.»
اين واژه دو بار در «نهج البلاغه» به‌کار رفته است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «درب»، ج۱، ص۳۷۹-۳۸۰.
