• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَثَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





دَثَر (به فتح دال و ثاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای لباسى است كه روى لباس‌ها بر تن كنند.
این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه بکار رفته است، مانند:
دِثار (به کسر دال و فتح ثاء) به معنای پیشین است.
از اين ماده چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.




دَثَر و دِثار لباسى است كه روى لباس‌ها بر تن كنند و نيز لباسى كه شخص آن را در خواب بر روى خود مى‌كشد.
در مقابل آن شِعار است که به معنای لباس زيرين است كه با پوست بدن تماس دارد.
دَثَر را به طور کنایه به هر چيز آشكار گفته‌اند.



به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:


۲.۱ - دِثارُها - خطبه ۸۸ ( درباره زمان فترت)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره زمان فترت فرموده است:
«و الدُّنْيا كاسِفَةُ النُّورِ... طَعامُها الْجيفَةُ وَ شِعارُها الْخَوْفُ وَ دِثارُها السَّيْفُ»
«خداوند آن حضرت را در وقتى مبعوث فرمود: كه دنیا نورش به افول رفته و طعامش جيفه و باطنش خوف و ظاهرش شمشير بود، مردم در دست شمشير داشتند و دل‌هايشان پر از خوف بود.»


۲.۲ - دِثَاراً - حکمت ۹۹ (درباره زهد و زاهدان)

آن حضرت درباره زاهدان فرموده:
«أُولئِكَ قَوْمٌ اتَّخَذُوا الاَْرْضَ بِساطاً... وَ الْقُرْآنَ شِعاراً وَ الدُّعاءَ دِثَاراً»
«آن‌ها كه زمين را فرش قرار دادند... و قرآن را همچون لباس زيرين و دعا را لباس رويين»
محمد عبده در تفسير آن گويد: قرآن را در پنهانى مى‌خوانند براى عبرت و موعظه و دعا را آشكار مى‌كنند براى اظهار خضوع.


۲.۳ - دِثارِكُمْ - خطبه ۱۹۸ (در رابطه با طاعت خدا)

امام علی (علیه‌السلام) همچنین در رابطه با اطاعت خداوند میفرمایند:
«فَاجْعَلُوا طاعَةَ اللهِ شِعاراً دُونَ دِثارِكُمْ»
«اطاعت خداوند را جامه زيرين قرار دهيد، نه رويين»



از اين ماده چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.



۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج ۱، ص ۳۷۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج ۳، ص ۲۹۹.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج ۲، ص ۱۷۵.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۱۷۵، خطبه ۸۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج ۱، ص ۱۵۵-۱۵۶، خطبه ۸۷.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص ۱۲۲، خطبه ۸۹.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۱۷۳-۱۷۵، خطبه ۸۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۶۵۲.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۶۵۵-۶۵۹.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج ۳، ص ۶۲۰-۶۲۴.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۲۶۳-۲۶۵.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۳۸۷.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۷۹۳-۷۹۴، حکمت ۹۹.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج ۳، ص ۱۷۳-۱۷۴، حکمت ۱۰۴.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص ۴۸۶، حکمت ۱۰۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۷۵۷، حکمت ۱۰۴.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۵، ص ۴۹۷.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۵، ص ۴۹۸.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج ۱۲، ص ۶۱۵-۶۱۶.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج ۲۱، ص ۱۵۶.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۱۸، ص ۲۶۵.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج ۳، ص ۱۷۴، حکمت ۱۰۴.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۴۹۶، خطبه ۱۹۸.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج ۳، ص ۱۹۸-۱۹۹، خطبه ۱۹۳.    
۲۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص ۳۱۳، خطبه ۱۹۸.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۴۸۷، خطبه ۱۹۸.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۳، ص ۸۰۶.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۳، ص ۸۱۲-۸۱۳.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج ۷، ص ۶۸۰.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج ۱۲، ص ۲۷۷.    
۳۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۱۰، ص ۱۸۹.    
۳۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۱۷۵، خطبه ۸۸.    
۳۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۷۹۴، حکمت ۹۹.    
۳۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۳۴۲، خطبه ۱۵۸.    
۳۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۴۹۶، خطبه ۱۹۸.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دثر»، ج۱، ص۳۷۵.    






جعبه ابزار