داوود بن هیثم تنوخی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
داوود تنوخی (
۲۲۹ق ـ
۳۱۶ق) عالمی
لغوی و
نحوی بود که علاوه بر
فصاحت در گفتار، در دانش
عروض و استخراج معما مهارت داشت.
ابوسعد داوود بن هیثم بن اسحاق بن بهلول تنوخی انباری وی در شهر
انبار تولد یافت و از استادانی چون
ثعلب و
ابن سکیت بهره برد. از جدش
اسحاق بن بهلول،
زیاد بن یحیی حسّانی و دیگران
حدیث شنید.
وی عالمی لغوی و نحوی بود و بسیار با فصاحت و
بلاغت سخن می گفت. همچنین در دانش عروض چیره دست بود و در استخراج معما مهارت داشت.
افرادی چون
طلحة بن محمد و
ابن المظفر از داوود بن هیثم روایت نقل کرده اند.
کتاب فی النحو و کتاب خلق الانسان فی اللغة از جمله آثار ابن هیثم تنوخی هستند.
داوود تنوخی سرانجام در شهر انبار از
دنیا رفت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله « داوود تنوخی »، ج ۲، ص ۲۰۶.