• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

داوود بن هیثم تنوخی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





داوود تنوخی (۲۲۹ق ـ ۳۱۶ق) عالمی لغوی و نحوی بود که علاوه بر فصاحت در گفتار، در دانش عروض و استخراج معما مهارت داشت.



ابوسعد داوود بن هیثم بن اسحاق بن بهلول تنوخی انباری وی در شهر انبار تولد یافت و از استادانی چون ثعلب و ابن سکیت بهره برد. از جدش اسحاق بن بهلول، زیاد بن یحیی حسّانی و دیگران حدیث شنید.
وی عالمی لغوی و نحوی بود و بسیار با فصاحت و بلاغت سخن می گفت. همچنین در دانش عروض چیره دست بود و در استخراج معما مهارت داشت.


افرادی چون طلحة بن محمد و ابن المظفر از داوود بن هیثم روایت نقل کرده اند.


کتاب فی النحو و کتاب خلق الانسان فی اللغة از جمله آثار ابن هیثم تنوخی هستند.


داوود تنوخی سرانجام در شهر انبار از دنیا رفت. (دیگر منابع:
[۱۴] بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۱، ص ۳۰۹.
)


۱. بغدادی، خطیب، تاریخ بغداد - ت بشار، ج ۹، ص ۳۵۵.    
۲. بغدادی، خطیب، تاریخ بغداد - ت بشار، ج ۹، ص ۳۵۵.    
۳. بغدادی، خطیب، تاریخ بغداد - ت بشار، ج ۹، ص ۳۵۵.    
۴. ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج ۱۳، ص ۲۷۴.    
۵. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۴۸۳.    
۶. سیوطی، جلال الدین، بغیة الوعاة، ج ۱، ص ۵۶۳.    
۷. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۳، ص ۱۲۸۳.    
۸. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۵، ص ۵۱۱.    
۹. تنوخی، محمد بن علی، نشوار المحاضرة و أخبار المذاکرة، ج ۶، ص ۱۰۵.    
۱۰. قرشی، عبدالقادر، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج ۱، ص ۲۴۰.    
۱۱. زرکلی، خیر الدین، الأعلام، ج ۲، ص ۳۳۵.    
۱۲. حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۱، ص ۷۲۳.    
۱۳. موسوی، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، ج ۳، ص ۳۰۴.    
۱۴. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۱، ص ۳۰۹.
۱۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج ۴، ص ۱۴۳.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله « داوود تنوخی »، ج ۲، ص ۲۰۶.






جعبه ابزار