داود بن محبّر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوسلیمان داود بن محبّر بن قحذم طایی بصری ثقفی بکراوی (م ۲۰۶ هـ)، از محدثان
اهلسنت در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوسلیمان داود بن
محبّر بن قحذم طایی بصری ثقفی بکراوی، او ایامی را در
بغداد گذراند و از راویانی چون شعبه،
مقاتل بن سلیمان و دیگران
روایت نقل کرد
و افرادی مانند
محمد بن حسین برجلانی و
حارث ابن ابیاسامه از او روایت نقل کردند.
بیشتر رجالنویسان اهلسنت وی را ضعیف دانستهاند.
ابنمعین میگوید: داود در ابتدا
ثقه بود، ولی بعداً تحت تاثیر افکار
معتزله واقع شد و حدیث را کنار گذاشت و به عبادت پرداخت و در جمع صوفیان
آبادان شرکت نمود و با فروش چیزهایی که با برگ خرما میساخت، امرار معاش میکرد و در اواخر عمرش در بغداد از لغزش و اشتباه در نقل حدیث به دور نبود.
ابوسلیمان در سال ۲۰۶ هـ در بغداد درگذشت.
اثر منسوب به ابوسلیمان کتاب العقل است،
اما عدهای میگویند که این اثر مربوط به
میسرة بن عبدربه است که داود آنرا به سرقت برده است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۲۴، برگرفته از مقاله «ابوسلیمان داود بن
محبّر طایی».