خلقت حیوانات (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خلقت حیوانات در
جهان هستی، آیه‌اى از
آیات كتاب
خداوند در
طبیعت است.
آفرینش جنبندگان، از آیات خدا:
• «ان فی خلق السمـوت... وما... وبث فیها من کل دابة... لایـت لقوم یعقلون؛
به
یقین در
آفرینش آسمان‌ها و
زمین، و آمد و شد
شب و
روز، و كشتى‌هایى كه در
دریا به سود
مردم جریان دارند، و آبى كه
خداوند از
آسمان نازل كرده و با آن زمین را پس از مرگش
زنده نموده، و در آن از هر
نوع جنبنده‌اى پراكنده كرده، و گرداندن بادها (از سویى به سویى)، و ابرى كه در میان آسمان و زمین مسخّر است، (در هر یك از این امور هفتگانه) نشانه‌هایى است (از
توحید و
قدرت و
حکمت خدا) براى گروهى كه مى‌اندیشند.» بنا بر یک
احتمال، «و بث» عطف بر «انزل» است و در این صورت مقصود، خلقت
انواع حیوانات بر روی زمین است.
• «الم تر ان الله...؛
آیا ندیده‌اى كه خداوند از آسمان آبى (به صورت
باران و
برف و
تگرگ) فرو فرستاد و به وسیله آن میوه‌هایى با
انواع و اصناف و رنگ‌هاى گوناگون (از زمین) بیرون آوردیم؟ و از كوه‌ها راه‌هایى است سفید و سرخ با رنگ‌هاى مختلف، و سیاه پررنگ (از خود كوه‌هاى روى كره زمین رشته‌هایى رنگارنگ است و در كوه‌ها جاده‌هایى رنگارنگ)،»
• «ومن الناس والدواب...؛
و از مردم و جنبندگان و
چهارپایان نیز
انواع متعدد و رنگ‌هاى مختلف است، (آرى، امر قدرت و حكمت خدا) این گونه است (و) جز این نیست كه از میان بندگان خدا تنها دانشمندان از او مى‌ترسند، همانا خداوند مقتدر غالب و
آمرزنده است.»
• «وفی خلقکم وما یبث من دابة ءایـت لقوم یوقنون؛
و نیز در آفرینش خودتان و آنچه از جنبندگان (در سراسر
جهان) منتشر مى‌نماید (به لحاظ اختلاف بدن‌ها و روان‌ها و نحوه ارتباط روان‌ها با بدن‌ها) نشانه‌هایى است براى گروهى كه باور دارند.»
آفرینش و گسترش حیوانات در زمین، از جانب خدا:
• «خلق السمـوت... والقی فی الارض روسی... وبث فیها من کل دابة...؛
آسمان‌ها را بدون ستونى كه آن را ببینید بیافرید، و در این زمین كوه‌هاى ثابت و پابرجا بیفكند تا مبادا (به زلزله‌هایش) شما را ناآرام كند، و در آن از هر
نوع جنبنده‌اى پراكنده ساخت؛ و از آسمان آبى (به صورت باران و برف و تگرگ) فرود آوردیم پس در آن از هر جفتى نفیس و پرارزش از گیاهان رویاندیم.»
باران، منشا
پیدایش انواع جنبندگان، در زمین:
• «ان فی خلق السمـوت... وما انزل الله من السماء من ماء فاحیا به الارض بعد موتها وبث فیها من کل دابة...؛
به یقین در آفرینش آسمان‌ها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و كشتى‌هایى كه در دریا به سود مردم جریان دارند، و آبى كه خداوند از آسمان نازل كرده و با آن زمین را پس از مرگش زنده نموده، و در آن از هر
نوع جنبنده‌اى پراكنده كرده، و گرداندن بادها (از سویى به سویى)، و ابرى كه در میان آسمان و زمین مسخّر است، (در هر یك از این امور هفتگانه) نشانه‌هایى است (از توحید و قدرت و حكمت خدا) براى گروهى كه مى‌اندیشند.» طبق یک احتمال، «و بث فیها...؛» عطف بر «احیا» است که در این صورت، متفرع بر «انزل من السماء ماء» خواهد بود و گویای این است که منشا به وجود آمدن حیوانات، آب‌های فرود آمده از آسمان است.
• «الم تر ان الله انزل من السماء ماء فاخرجنا به...؛
آیا ندیده‌اى كه خداوند از آسمان آبى (به صورت باران و برف و
تگرگ) فرو فرستاد و به وسیله آن میوه‌هایى با
انواع و اصناف و رنگ‌هاى گوناگون (از زمین) بیرون آوردیم؟ و از كوه‌ها راه‌هایى است سفید و سرخ با رنگ‌هاى مختلف، و سیاه پررنگ (از خود كوه‌هاى روى كره
زمین رشته‌هایى رنگارنگ است و در كوه‌ها جاده‌هایى رنگارنگ)،»
• «ومن الناس والدواب والانعـم...؛
و از مردم و جنبندگان و چهارپایان نیز
انواع متعدد و رنگ‌هاى مختلف است، (آرى، امر قدرت و
حکمت خدا) این گونه است (و) جز این نیست كه از میان بندگان خدا تنها
دانشمندان از او مى‌ترسند، همانا خداوند مقتدر غالب و آمرزنده است.»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «خلقت حیوانات».
