خِفاء (به کسر خاء و فتح فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای پنهانی و نهانی است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه بهکار رفته است، مانند: اِخْفاء (به کسر الف و سکون خاء) به معنای پنهان کردن و خَفیّ (به فتح خاء) به معنای پنهان و نهان است، همچنین است خفّیه بر وزن عطّیه.