• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطاب تهکم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خطاب تهکم، خطاب به قصد استهزا و تحقیر مخاطب است.



«تهکم» به معنای استهزا است، و در «خطاب تهکم» گوینده برای تحقیر و تمسخر مخاطب، از الفاظی استفاده می‌کند که استهزا و تهکم مخاطب در آن نهفته است؛

۱.۱ - مثال

۱. (ذق انک انت العزیز الکریم)؛ «بچش که تو همان ارجمند و بزرگواری! ».
در این آیه، الفاظ «عزیز» و «کریم» برای خوارشمردن شنونده به کار رفته است.
۲. (فبشرهم بعذاب الیم)؛ «آن‌ها را به مجازات دردناکی بشارت بده!». .
آیه، وعده به عذاب دردناک را با لفظ «بشارت» آورده که نویدبخش است؛ درحالی که در مقام تهکم و استهزا است.


۱. دخان/سوره۴۴، آیه۴۹.    
۲. توبه/سوره۹، آیه۳۴.    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۳۱.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۱۱.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «خطاب تهکم».    




جعبه ابزار