• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حیز (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مکان (فلسفه).


حَیِّز (به فتح حا و تشدید یا) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای مكان است. از این مادّه سه مورد در نهج‌البلاغه آمده است.



حَیِّزبه معنای مکان است.


مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۱۵۲

رابطه با حق تعالی فرموده: «مَنْ وَصَفَهُ فَقَدْ حَدَّهُ، وَمَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّهُ، وَمَنْ عَدَّهُ فَقَدْ أَبْطَلَ أَزَلَهُ، وَمَنْ قَالَ: كَيْفَ، فَقَدِ اسْتَوْصَفَهُ، وَمَنْ قَالَ: أَيْنَ، فَقَدْ حَيَّزَهُ.»«كسى كه او را با صفات مخلوقات توصيف كند محدودش ساخته و كسى كه برايش حدّى تعيين كند، وى را به شمارش درآورده و آن كس كه او را به شمارش آورد، ازليّتش را ابطال كرده و كسى كه بپرسد: «چگونه است‌» توصيفش كرده و هر كه بگويد: «كجاست؟» مكان براى او قائل شده.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - خطبه ۳۳

در شكايت از قریش فرموده: «مَا لِی وَ لِقُرَیْشٍ وَ اللَّهِ لَقَدْ قَاتَلْتُهُمْ کَافِرِینَ وَ لَأُقَاتِلَنَّهُمْ مَفْتُونِینَ وَ إِنِّی لَصَاحِبُهُمْ بِالْأَمْسِ کَمَا أَنَا صَاحِبُهُمُ الْیَوْمَ وَ اللَّهِ مَا تَنْقِمُ مِنَّا قُرَیْشٌ إِلاَّ أَنَّ اللَّهَ اخْتَارَنَا عَلَیْهِمْ فَأَدْخَلْنَاهُمْ فِی حَیِّزِنَا.»«مرا با قريش چكار؟ به خدا سوگند هنگامى كه كافر بودند با آن‌ها جنگيدم، و هم اكنون كه فريب خورده‌اند با آن‌ها مبارزه مى‌كنم! ديروز همراهشان بودم چنان كه امروز نيز با آنها مصاحبم. سوگند به خدا! قريش از ما انتقام نمى‌كشد جز به خاطر اين‌كه خداوند، ما را از ميان آنان برگزيده (و بر آنان مقدّم داشته است) ما هم آن‌ها را، در زمره خويش شناختيم.» (شرح‌های خطبه:)

۲.۳ - نامه ۱۳

و حضرت به دو نفر از سران سپاهش می‌فرماید: «وَ قَد أَمّرتُ عَلَیکُمَا وَ عَلَی مَن فِی حَیّزِکُمَا مَالِکَ بنَ الحَارِثِ الأَشتَرَ فَاسمَعَا لَهُ وَ أَطِیعَا وَ اجعَلَاهُ دِرعاً وَ مِجَنّاً.»« مالک بن حارث اشتر را بر شما و بر آنان كه زير فرمان شما هستند امير ساختم! گوش به فرمانش دهيد و مطيع او باشيد.» (شرح‌های نامه:)


از این مادّه سه مورد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۷.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۷.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة والشوارد، ج۱، ص۷۴۶.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۲۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۵۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۲، خطبه ۱۲۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۲۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۲۰.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۲۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۶، ص۴۲.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۸۰.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۵۱.    
۱۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۲، خطبه ۱۲۵.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۱.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۲، ص۳۰۶.    
۱۶. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۱۳.    
۱۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۸۵.    
۱۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۹۸.    
۱۹. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۵.    
۲۰. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۷۲، نامه ۱۳.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۸۱، نامه ۱۳.    
۲۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۵۲.    
۲۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۵۳.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۹، ص۱۷۳.    
۲۵. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۱۹.    
۲۶. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۹۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حیز»، ج۱، ص۳۱۷.    






جعبه ابزار