حکومت به تضییق

تضییق تعبّدی دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

حکومت به تضییق، مقابل حکومت به توسعه، و به معنای نظارت دلیل حاکم، بر دلیل محکوم و تفسیر آن از راه ایجاد تضییق تعبدی در ناحیه افراد موضوع، یا متعلق یا حکم دلیل محکوم است، مانند این که مولا بگوید: «اکرم العلما»، سپس در مقام تضییق دایره افراد موضوع برآمده و بگوید: «العالم الفاسق لیس عندی بعالم» که دایره شمول «العلما» را محدود ساخته و عالم فاسق را تعبداً از آن خارج کرده است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص۲۲.
۲.	↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۲۰۳.
۳.	↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۴۳۴.

۳ - منبع