حکومت در تورات (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دین در همه ادوار بشرى یکى است و آن عبارت است از
اسلام و
تسلیم شدن براى
خدا و استنکاف نکردن از
عبادت او و اینکه احدى از مؤمنین به خدا به اینکه تسلیم خداست و به
اصطلاح مسلمان به معناى عام است، نمى‌تواند از قبول حکمى از احکام
خدا و شریعتى از
شرایع او را نپذیرد و از پذیرفتن آن
استکبار کند. در تورات
هدایت و
نورى است که
انبیا که تسلیم خدا بودند براى
یهودیان به آن هدایت و
نور حکم مى‌کردند؛ چون خداى تعالى از آنان خواسته بود بدان‌چه او دستور مى‌دهد و از آنان خواسته، حکم کنند و آن این بود که از کتاب خدا، احکامش را نگهبان باشند و به همین جهت که نگهبانان احکام خدا و حاملین آن‌اند، شاهدان بر
کتاب خدا شدند تا در نتیجه تغییر و تحریفى در کتاب خدا رخ ندهد.
تورات، احکام قضایی و حکومتی را دربر می‌گیرد:
•• «إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُواْ لِلَّذِينَ هَادُواْ وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُواْ مِن كِتَابِ اللّهِ وَكَانُواْ عَلَيْهِ شُهَدَاء فَلاَ تَخْشَوُاْ النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلاً وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ»؛
«ما تورات را نازل کرديم؛ در حالى که در آن، هدايت و
نور بود؛ و
پیامبران، که در برابر فرمان خدا تسليم بودند، با آن براى يهود حکم مى‌کردند؛ و (هم‌چنين)
علما و
دانشمندان به اين کتاب که به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، داورى مى‌نمودند. بنابراين (به خاطر داورى بر طبق
آیات الهى،) از مردم نهراسيد! و از من بترسيد! و آيات مرا به بهاى ناچيزى نفروشيد! و آنها که به احکامى که خدا نازل کرده
حکم نمى‌کنند، کافرند».
این آیه شریفه به منزله تعلیل است براى مطالبى که در آیه قبلى ذکر شده و این
آیه و آیات بعد از آن بیانگر این معنایند که
خدای سبحان براى امت‌ها با اختلافى که در عهد و عصر آنهاست شرایعى
تشریع کرده و آن شرایع را در کتبى که نازل کرده، قرار داده تا به وسیله آن شرایع
هدایت شوند و راه را از چاه تشخیص دهند و هر وقت با یکدیگر بر سر حادثه‌اى
اختلاف کردند به آن کتاب و شریعت مراجعه نمایند و
انبیا و علماى هر امتى را دستور داده که بر طبق آن شریعت و کتاب حکم کنند و آن شریعت را به تمام معنا
حفظ نمایند و به هیچ وجه اجازه ندهند که دست‌خوش تغییر و
تحریف گردد و در مقابل حکمى که مى‌کنند، چیزى از مردم مطالبه نکنند که هر چه مطالبه کنند، ثمنى قلیل است و در اجراى احکام الهى از احدى نترسند و تنها از خداى تعالى بترسند.
تورات، متناسب با
استعداد بنی‌اسرائیل، مشتمل است بر مقداری از هدایت
و این معانی را با شدت هر چه بیشتر تاکید کرده و آنان را از پیروی هوای نفس و تفتین دنیاپرستان برحذر باشند و اگر به اختلاف امت‌ها و زمان‌ها احکامی مختلف تشریع کرده، برای این بوده که
امتحان الهی تمام شود؛ چون استعداد زمان‌ها به مرور مختلف می‌شود و معلوم است که دو استعداد مختلف از نظر شدت و ضعف با یک
تربیت علمی و عملی و بر یک روال استکمال نمی‌کند هر استعدادی برای رسیدن به کمال مکتبی و تربیتی خاص به خود لازم دارد.
پس اینکه فرمود: (انا انزلنا التوریة فیها هدی و
نور) معنایش این است که ما
تورات را نازل کردیم که در آن مقداری
احکام و معارف الهی و مایه هدایت وجود دارد و مقداری
نور بر حسب حال بنی‌اسرائیل و استعداد آنان در آن هست (آری کلمه فیها دلیل روشنی است بر اینکه اولا آنچه در تورات فعلی هست هدایت نیست؛ بلکه در میان مطالب تورات، هدایت وجود دارد و ثانیا آنچه از هدایت در تورات هست، پاره‌ی از هدایت است نه کل هدایت و خلاصه چنان نیست که برای همه بشر و در همه قرون کافی باشد (مترجم).
و [[|خدای تعالی]] در
قرآن کریمش
اخلاق عمومی بنی‌اسرائیل و خصوصیات نژادی آنان و مقدار فهمشان را
ذکر کرد، به همین جهت در تورات از هدایت جز مقداری را نازل نکرد و از
نور جز بعضی از آن را قرار نداد؛ چون بنی‌اسرائیل هم سابقه‌دار بودند (و انبیایی دیگر در میان آنان برخاست) و هم امتی قدیمی بودند و هم استعدادشان برای پذیرفتن هدایت اندک بود، قرآن کریم در آیه زیر با آوردن کلمه: (من) به این نکته که گفتیم تورات مشتمل بر مقداری از هدایت است نه کل هدایت
اشاره نموده و می‌فرماید: (و کتبنا له فی الالواح من کل شی ء موعظة و تفصیلا لکل شی ء).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۹۷، برگرفته از مقاله «حکومت در تورات».
