حکومت به توسعه

حکومت به توسعه، توسعه تعبّدی دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - توضیح مطلب

حکومت به توسعه، مقابل حکومت به تضییق بوده و به این معنا است که دلیل حاکم ناظر بر دلیل محکوم و مفسر آن بوده و در دلیل محکوم تصرف نموده و در ناحیه افراد موضوع یا متعلق آن و یا در محدوده شمول حکم آن، تعبداً توسعه و گسترش می‌دهد، مانند این که مولا بگوید: «اکرم العالم» و سپس درصدد توسعه افراد عالم برآید و تعبداًً عادل را نیز از مصادیق عالم دانسته و بگوید: «العادل عالم»؛ یعنی انسان عادل را، اگر چه جاهل هم باشد، تعبداً جانشین عالم قرار بده و او را اکرام کن.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۲۰۳.
۲.	↑ محمدی، علی، شرح رسائل، ج۷، ص۱۴.
۳.	↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۹۳۶.
۴.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص۵۰۴.

۳ - منبع